Deel 12: Van Noorwegen tot de tourstart en nu: back home. (slot)
2 juni
In de zesde week dat we onderweg zijn beginnen we alvast de balans op te maken van een mooie zomervakantie. We begonnen in Bomal in de Ardennen, vertrokken daarna via Denemarken naar Noorwegen en kwamen via Zweden weer terug. We gingen over bergen en reden door dalen, maar waar we konden pakten we het avontuur mee. We maakten pittige wandelingen, zoals naar gletsjer Buer en gingen raften in Voss. We fietsen mooie ritten (wel beetje pittig met een wegpion op de mtb) en maakten twee mooie wildtochten met een gids. We zagen ontzettend veel mooie plekjes en ervaarden het moois dat Scandiavië te bieden heeft. In Zweden hadden we vooral mooi zonnig weer en was het weerzien met Elfstedenplek Falun bijzonderi. Als laatste pakten we nog de tourstart in Kopenhagen mee: dat was echt een ongelofelijk toeval!!
We prezen ons elke dag gelukkig en bevoorrecht dat we op deze manier door het leven en door de wereld kunnen trekken. In de wetenschap dat er in ons eigen Europa een oorlog woedt en (mede daardoor) vele ontheemden ronddolen die nog niet eens één huis hebben, doen wij dat met ons tweede huis.
De camper bleek weer uitstekend op zijn taak berekend en het is een ongelofelijke luxe om op enkele vierkante meters alles bij je te hebben. We merkten wel dat we lang niet de enige zijn want het wordt wel steeds drukker met de camperaars. 
We werden door de Vrolijke vrienden (en met name door reislijder RdG) goed op de hoogte gehouden van andere vakantieavonturen en wetenswaardigheden ter plaatse en natuurlijk keken we elke dag weer uit naar berichten van onze eigen kleintjes. We kunnen na zes weken niet wachten om die zes weer te knuffelen (let op, oma heeft haar tas vol met tourspulletjes).
Op de laatste dag in Denemarken stonden we op een supermooi plekje: een camperterrein voor wel 50 campers, we stonden er helemaal alleen (foto). Gewoon 10 euro in een envelopje en s morgens stond er als bonus een hertje voor de camper.
Die laatste dag Denemarken zagen we ook nog een keer de tourkaravaan voorbij trekken met o.a. de Franse kampioen Senechal (foto), maar nog belangrijker: met Fabio Jacobsen een NL winnaar die dag.
Later die dag gingen we met de veerboot van Rodby naar Puthagen en stonden bij een ongelofelijk mooie vrije camperplek bij het winkelcentrum van Lubeck.
De allerlaatste nacht stonden we in Dinxperloo, bij boerencamping De Mebel, ook zo’n plekje dat in ons hart zit (zomer 2020). Van daaruit konden we nog even bij Obelink langsgaan om wat camping spulletjes aan te vullen.
In deze vakantie leerde ik ook omgaan met Polarsteps, leerden we weer het datagebruik van de mobieltjes te doseren, maar ook te waarderen wat je thuis hebt.
Nu zit de vakantie er weer op, na 41 dagen, zo’n 5500 kilometer gereden, drie boeken gelezen en ontzettend veel gezien. Niet vergeten te vermelden: 3 vissen gevangen en ontelbaar veel ritjes, wandelingen en hardloopsessies op strava gezet. Maar ook afscheid genomen van een van onze Baars Bikers. Dat maakt weer dat je beseft hoe eindig het allemaal is.
En natuurlijk niet te vergeten een cadeautje voor het leven om dit soort uitstapjes met tweeën te maken want ook al heb ik (Harrie) dit verhaal geschreven, de belevenis deden we altijd samen en Marian toonde zich een goede fotograaf.
Een foto van de tourkaravaan die passeert in de tweede etappe.
Daarom, tot ziens bij een volgend vakantieverhaal, in een volgend jaar, maar wel graag nog in dit leven.
wordt vervolgd, wellicht in Nieuw Zeeland.
Harrie en Marian 2022