Deel 6

Dinsdag 14 juni 2022
Op de ochtend dat we weer uit Flam gaan vertrekken besluit ik toch nog even de mountainbike te nemen en de klim naar boven te maken. Ik rijd de route naast de spoorlijn die we gisteren zijn afgedaald, nu naar boven en weer terug naar beneden en het blijft schitterend. Weer terug in de camper heeft Marian de broodjes al afgebakken en de koffie klaar, zodat we in een half uur verder kunnen rijden. Op weg naar Runde heb ik halverwege het plaatsje Byrkjelo ingetoetst heb in de tomtom. Maar als we na 2,5 u rijden daar zijn heeft dat plaatsje weinig om het lijf en bovendien regent het. We doen even wat boodschappen en spreken er een Nederlands stel. Zij hebben mooie verhalen over Geiranger en het Geirangerfjord, dat hadden we eerder van een ander NL stel ook al gehoord. We besluiten daarom nog 150 km door te rijden om ook dat plaatsje nog aan te doen. Hierdoor wordt deze dag een dag waarin we veel kilometers afleggen (uiteindelijk 250), waarvan een groot deel in tunnels. De langste was 24 km en tot 2 x toe waren er werkzaamheden in een lange tunnel, wat oponthoud gaf. Maar we hebben de tijd en op weg naar Geiranger passeren we een prachtig gletsjer gebied.


Onderweg zagen we ook al twee enorme passagiersschepen afgemeerd in een fjord. De sneeuw op de hellingen die we passeren is aan beide zijden meer dan een meter hoog en het is weer fantastisch mooi. En steil want tot 2 x toe gaan we een bergpas over.

Dan rond 18.00 uur zien we vanaf een parkeerplaats Geiranger liggen. Het plaatsje is het sluitstuk van het gelijknamige fjord, van alle kanten ingeklemd door de hoge bergen met hun witte toppen. Vanaf alle zijden komen er ook watervallen naar beneden en het is niet vreemd dat net dit gebied genoemd wordt op de Unesco erfgoed lijst van mooie plekken in Europa.

Mede omdat we in reisverslagen lezen (R&A 2010) en ook van anderen horen hoe mooi een tocht met de veerboot door het fjord is, boeken we een lange overtocht voor de volgende dag. Door hier met de camper op de veerboot te gaan combineren we deze boottocht met een vervolg van onze reis.

Voor we onder zeil gaan maak ik nog even een avondwandeling naar een mooi uitkijkpunt. Ik zie Geiranger onder me liggen met kort aan het water de campers op een camperplaats. Diegene die de wereld geschapen heeft moet voor dit deel van de wereld een goed oog gehad hebben voor schoonheid. Ons uitzicht uit de camper is als een plaatje dat op een mooie ansichtkaart of puzzel zou passen. We staan zo’n 200 meter hoger als het water in het fjord en het plaatsje, waardoor we een mooi uitzicht hebben.
15 juni
De volgende ochtend dalen we af naar het stadje Geiranger en kopen daar de tickets voor de veerboot. Die brengt ons in 1 uur 20 km verder, helemaal door het Geirangerfjord.
Als we vertrekken zien we twee enorme passagiersboten voor anker liggen. Die kunnen hier makkelijk varen want het fjord moet er 200 mtr diep zijn. Vanaf het moment dat de veerboot los gaat is het oeh en aah. We varen als het ware door een kloof met aan beide zijden de oprijzende bergen. Van beide zijden kletteren ook watervallen naar beneden, de een nog mooier dan de andere. De zeven watervallen direct naast elkaar worden de zeven zusters (foto) genoemd en jawel ‘de vrijer’ ligt daar pal aan de overkant. In Hellesylt gaan we weer aan land en zetten koers naar het eiland Runde (2 uur rijden). De laatste kilometers passeren we 2 steile bruggen en een donkere tunnel, het zijn steeds 1-baans stukken waar je een evt tegenligger niet kunt passeren. Maar uiteindelijk bereiken we het meest westelijk nog bewoonde eiland: Runde
Het einde van de wereld
In de middeleeuwen maakten diverse Europeanen (ook Nederlanders) reizen over de wereld om nieuwe gebieden te ontdekken en in kaart te brengen. Op de lagere en middelbare school hoorden we van Columbus en Magelhaes en later ook van mannen als de Noor Thor Heijerdaal die verre reizen maakten en de wereld ontdekten Maar ook in onze tegenwoordige tijd, nu heel de wereld al in kaart is gebracht, heeft het onbekende of ongerepte een grote aantrekkingskracht op velen. Het is daarom ook niet gek dat iemand als Floortje Dessing zoveel suc6 heeft met haar tv-programma Floortje naar het einde van de wereld.
Op een eerdere vakantie (Schotland 2019) stonden we een keer in het uiterste Noordoosten (bij John ‘O Groat)  waar wij ook het gevoel hadden aan het einde van de wereld te zijn beland. Blijkbaar levert dit soort ervaringen dusdanig sterke herinneringen op dat het tot een latent verlangen leidt om meer van zoiets te zien.
Toen een Nederlander, die we eerder in Buer ontmoetten, vertelde dat hij in Noorwegen op het eiland Runde had gestaan, was onze belangstelling gewekt. Volgens hem is het meest westelijke eiland van Noorwegen en kun je het via 2 bruggen bereiken. Het eilandje ligt net onder Alesund en er zouden op dit moment veel papegaaiduikers op jongen moeten zitten. Zo’n verhaal hoef je ons maar 1 x te vertellen en dan willen wij dat zelf ook meemaken, daarom werd Runde in ons programma opgenomen.

Meteen nadat we ons geïnstalleerd hebben gaan we een ronde wandelen over het eiland. Met wordt een pittige klus, vooral voor iedereen met slechte knieën. In 2 uur maken we zo’n 400 hoogtemeters, maar het uitzicht is overal top.
In de avond maak ik de wandeling nogmaals omdat dan de papagaaiduikers actief zijn en jawel hoor, ik zie ze meteen, met duizenden tegelijk. Eentje is er zelfs zo aardig om 1 meter voor mijn lens te poseren.