Titel

Deel 11. Noorwegen: ondergedompeld in de Tour van Kopenhagen
Als we op maandag 27 juni Falun achter ons laten gaan we voor ons gevoel weer richting huis, ook al hebben we onderweg nog de nodige stops gepland. De eerste stop is Örebro, na 185 km. Onderweg hebben we nog ruim 20 kilometer om moeten rijden vanwege een afgesloten weg.
In Örebro staan we op een ruime parking/camperplek bij een natuurbad. Omdat het nog steeds 30 graden is maak ik meteen een duik in het zwemwater. De rest van de middag liggen we lekker aan het strandje. Na de maaltijd rijden we nog met de fiets het stadje in en daar worden we echt verrast. Er is een uitermate mooi stadspark in Orebro met veel kunst en we zijn getuige van een gekostumeerde generale repetitie van een toneelgroep. Ook is er een groot kasteel (slot) midden in het centrum.
28 juni
De volgende dag gaan we op weg naar Jonkoping, een rit van zo’n 180 km. Maar als we nog maar net onderweg zijn begint het te regenen en gaandeweg wordt dat alleen maar erger. Als we in de buurt van onze bestemming zijn besluiten we om meteen een etappe verder te gaan om de regenzone voorbij te rijden. Zo hebben we een tocht van zo’n 500 km tot aan Malmö. We komen terecht op een zeer mooi plekje aan t strand, net voor de stad. Een vrije camperplek met de nodige voorzieningen.
Als we naar het strand lopen zien we hem enkele kilometers verder liggen: the bridge (de Sontbrug).
The bridge is ook de naam van een zweeds-Deense misdaadserie die sinds enkele jaren te volgen is (op netflix en ook uitgezonden op de publieke zender). De Zweedse Sofia Helin speelt hierin de hoofdrol (Saga) en eenmaal aan de serie begonnen is het moeilijk ermee op te houden. De brug speelt hierin een cruciale rol, mede doordat er een moord wordt gepleegd pal op de grenslijn tussen de twee landen, midden op de brug.
We rijden s’avonds nog met de fiets de binnenstad van Malmö in en bereiden ons voor op de volgende dagen.
29 juni
Aan de vooravond dat we opnieuw Denemarken bereiken, specifieker nog: dat we aankomen in de hoofdstand Kopenhagen, verneem ik van Koen dat daar twee dagen later de Tour de France start. Ik ben totaal verrast en had dit nog nergens meegekregen. Het brengt mij terug naar herinneringen eind jaren tachtig en begin jaren negentig (voor het laatst in 2013) dat we in Frankrijk op vakantie waren en de tourkaravaan zagen passeren. In 1996, kwam de Tour ook in Brabant en stond ik met Koen in Den Bosch naar de proloog te kijken nadat ik een dag eerder zelf al de eerste touretappe had gereden.
Nu krijgen we de kans om het circus weer van dichtbij te zien op een presenteerblaadje. We zoeken een camperplek zo dicht mogelijk bij het parcours van de 13 km lange proloog die hier verreden zal worden en we vinden een plekje bij een heel mooi haventje. Nog dezelfde dag pakken we de fietsen en rijden de binnenstad om de opbouw van de tour van dichtbij te zien. We komen op het plein waar een fanpark is ingericht en waar de tourkaravaan warm draait om het publiek te boeien. Ik neem deel aan een wedstrijdje fietsen (op zwaar verzet) en wiel verwisselen en we gaan met een speciale lift de hoogte in. Marian scoort ene twintigtal petjes en we proeven van diverse producten.
Daarna gaan we op weg naar het Tivolipark waar de ploegenpresentatie plaats vindt. We zien Mathieu vd Poel en Bauke Mollema als een van d  eersten met hun maten passeren, op weg naar het podium. De overige ploegen bekijken we vanaf de eerste verdieping van de Burger King. Onderweg terug met de metro naar de camper gaat het nog ff mis als Marian niet snel genoeg instapt en we elkaar kwijt raken (zij heeft de kaartjes op zak en mijn telefoon is nagenoeg leeg). Maar uiteindelijk komt ook dat goed. De volgende dag verkennen we de stad nog wat verder en in de avond rijdt ik de reeds uitgepijlde proloog met mijn fiets: een rondje van 13,2 km dat ik op deze manier op strava op kan nemen.
1 juli
Als je eenmaal in Kopenhagen bent kan het je niet ontgaan dat hier de tourstart is. Op vrijwel elk gebouw zie je de afbeeldingen van de gele, groen en bolletjestrui. Vrijwel elke zaak heeft wel iets aan versiering en de sfeer is uitgelaten. We nemen een dagkaart voor de metro en beginnen bij park Tivoli waar start en finish zijn.
Het is er uitermate goed geregeld en op veel plekken valt wat te proeven en te zien. We lopen langs de teambussen waar de mecaniciens de fietsen prepareren en ik groet er Patrick Lefevre, de ploegleider van Yves Lampaert.

Bij de start van de eerste renners staan we paraat want Bauke Mollema is een van de eersten en ook Mathieu vd Poel niet lang daarna. Poeleke rijdt al meteen een scherpe tijd en hij mag in de hotseat plaats nemen. Het regent af en toe en het is er werkelijk druk, maar het publiek is enorm gedisciplineerd. Er wordt geklapt voor iedereen waarvoor te klappen valt en elke aanwijzing wordt stipt opgevolgd. Nadat vd Poel binnen is nemen we de metro waarna we nog bij het paleis naar de doorkomst kijken Daar zien we Philipo Ganna en meteen daarna Wout van Aert (foto) passeren. Het was naar later bleek een van de moeilijkste stukken, enkele bochten op de natte kasseien.
Winnaar Yves Lampaert verrast, voor de rest was de top 10 wel te voorzien. Vd Poel eindigt als vijfde.
Als we het Tourcircus verlaten nemen we meteen de camper om naar Roskilde te verkassen waar de volgende dag de start van etappe 2 is. Maar daar blijkt popfestival Roskilde te zijn, een enorm festival. Vele wegen zijn afgezet en we rijden 20 km verder waar we op een mooie camperplek in Ugerlose, zo’n 10 km van de doorkomst van etappe 2 zijn.
Morgen willen we daarna meteen doorrijden naar Rodby om daar de veerboot naar Duitsland te nemen

Wil je meer van onze avonturen volgen? Kijk dan regelmatig op de website verhalenuitdekempen.nl of meld je aan bij onze polarsteps