Op vakantie door Noord Spanje
De Ruta del Cares

Juni 2024


Gekletter uit de diepte, tikkende stokken dichtbij. Voetstappen, twee paar. Twee ogen van de berggeit volgen elke beweging. Het dier ziet hoe twee wandelaars zich behoedzaam over zijn geitenpaadje manouvreren. Voorzichtig de grotere stenen op het rotspaadje vermijdend. Er klinkt een klik, er wordt een foto gemaakt en de wandelaars verdwijnen uit het zicht.
Op vakantie in 2024 trekken we door het noorden van Spanje, op weg naar Santiago de Compostella. Onderweg passeren we vele mooie plekjes zoals de Ruta del Caress in het berggebied van de Picos D'Europa.
Yes, we did it! Vandaag de 22 km van de Careskloof gelopen ofwel de Ruta del Cares. In de ochtend rijden we door Las Arenas naar een P.plek die dichter bij de start van de kloofwandeling ligt. Tot op het laatste moment twijfelen we of we het wel gaan doen. Vandaag met de funiculair omhoog en morgen de kloof is ook een optie. Maar na een laatste blik op de weersverwachting beginnen we er toch vandaag aan. Vol goede moed wordt de rugzak gevuld met voldoende eten en drinken. We nemen de fietsen mee en rijden 3 km. omhoog waar de start is, De fietsen worden aan een hek op slot gezet en we kunnen beginnen. we starten de tocht om 9.30. We verwachten 6 tot 8u weg te zijn en enkel op het keerpunt is er iets te krijgen. Het paadje is zo n 2 mtr breed en ja, je moet echt geen hoogtevrees hebben want langs het pad gaat het meteen tientallen en af en toe meer dan 100m naar beneden. We zien de nodige berggeiten langs de route, verder is het niet druk. De jassen gaan al snel uit de temperatuur is prima om deze kloof te lopen. Af en toe zien we in de verte enkele wandelaars of we passeren ze. Het uitzicht en de omgeving zijn adembenemend.in alle stilte en rust laten we onze gedachten gaan wat te doen als er hier iets gebeurt? GEEN BEREIK. Niet aan denken en verder genieten. De rivier Caress kronkelt beneden ons door de kloof en overal horen we watervalletjes. Hier en daar is er begroeiing maar we lopen ook een groot deel boven de boomgrens. Tegen dat we het keerpunt bereiken moeten we gebukt lopen door tunneltjes die slechts beperkt licht inlaten. Na 2u en 40 min drinken we een kop koffie en eten we wat, Bij het keerpunt, daarna dezelfde route terug, daar doen we precies even lang over. Na 6 u komen we weer bij de fietsen uit, we rijden naar de camper op de P en daarna met alles naar het dorpje beneden. Daar willen we de avond en nacht doorbrengen, om morgen met de funiculaire opnieuw de bergen in te gaan. Het was een adembenemende tocht je blijft foto's maken vandaar dat er zoveel geplaatst zijn. Je kunt het niet uitleggen dit moet je echt een keer meemaken, om te voelen en zien hoe mooi een hike kan zijn.