Met de camper op weg
De Meteora kloosters in de Griekse bergen

Augustus 2022



De Nederlandse senioren laten zich met regelmaat horen als ze vinden dat ze tekortgedaan worden doordat hun pensioen niet geïndexeerd wordt. Toegegeven: als je een bevolkingsgroep een worst voor houdt is het niet netjes als je die jarenlang niet geeft. Maar van de andere kant steeg het aantal verkopen van campers net in deze categorie het hardst. Het is dan ook de vraag of het serieuze klachten zijn of is het klagen met gezonde benen?
Als we in ons land naar ons eigen niveau van bestaan kijken, kunnen we best tevreden zijn over de mate van ontwikkeling en levensstandaard. Niet dat we in alles toonaangevend zijn, maar welk land heeft zowel een Max Verstappen, een Mathieu van de Poel en een Koningin Maxima? Juist ja, ons Nederige Nederland.
Maar elders in Europa wordt door de eigen inwoners de levensstandaard minder hoog beoordeeld. In de Oekraïne natuurlijk, waar het land in korte tijd in puin wordt geschoten. Maar ook in landen als Griekenland ligt dat anders. Het land was 3000 jaar terug nog toonaangevend in de wereld, maar viel daarna hard terug totdat ze enkele jaren terug bij onze eigen Dijstelbloem zelf de hand op moesten houden. Om de levensstandaard van de Grieken met eigen ogen te aanschouwen togen we met de camper naar Griekenland, er moet daar toch nog voldoende te zien zijn van de oude beschaving die het land ooit groot maakte? Daarnaast waren we benieuwd om zelf te zien hoe de vlag er nu bij hangt qua levensstandaard.
De trip start met een rit van 1400 kilometer naar het Italiaanse Ancona, waar we per boot de oversteek maken over de Adriatische zee. Op de derde dag van onze trip komen we aan in Patras, de stad die nog net ligt op het zuidelijke deel van het vasteland. We nemen meteen de brug naar het noordelijke deel omdat onze bestemming vooral daar ligt. (De Poleponesos, het zuidelijke deel, bewaren we voor een latere trip).
We hebben in de voorbereiding een route uitgestippeld die ons leidt naar de omgeving van Ioanina, waar we de Vikoskloof bewandelen. Het valt ons op dat het rijden over de snelwegen erg relaxt is omdat we er vrijwel de enige gebruiker zijn. De tol die gevraagd wordt (5 euro voor een traject van zo n 30 km) vinden wij niet bijster hoog maar de Grieken denken daar zelf blijkbaar anders over. De snelwegen zijn nog maar kortgeleden aangelegd met Europees geld en zien er tiptop uit.
We hebben op onze route een aantal historische plaatsen aangekruist, zoals Delphi (met het Orakel van Delphi).
Maar het hoogtepunt moeten de Meteora worden, de zeven kloosters die in de middeleeuwen op zeven bergtoppen gebouwd werden.  
Voor het bezoek aan de Meteorakloosters zoeken we de dichtstbijzijnde camping op, die gerund blijkt te worden door een Nederlander. We hebben nog geen idee wat ons daarboven in de bergen te wachten staat, daarom besluit ik om laat in de middag al even met de mountainbike een verkenning uit te voeren.
Na een pittige klim van zo' n 5 kilometer zie ik in de verte het eerste klooster liggen. Het staat bovenop een verder kale rotspiek en vanaf een afstand kun je niet zien hoe je bij het klooster kunt komen. Verderop zie ik er nog meer liggen en de aanblik is werkelijk fascinerend. Als ik verder rijd zie ik op een parkeerterrein een vijftal campers bij elkaar staan die daar de nacht door willen gaan brengen. Dat brengt me op een idee. Hoewel vrij kamperen in Griekenland officieel niet toegestaan is, wordt het vaak wel gedoogd.
De volgende ochtend checken we uit bij de camping en rijden met de camper bergop waar we in de drukte tussen de auto' s langs de weg parkeren. De Meteora kloosters zijn duidelijk een grote publiekstrekker en van heinde en verre komen toeristen toegestroomd.
We bezoeken de eerste twee kloosters uitgebreid, wat al een groot deel van de dag vergt. We nemen de meest uitgebreide tour en zijn bijzonder onder de indruk van de bouwwerken, maar nog meer van de mensen die ze ooit gebouwd hebben. Als we aan het einde van de middag de camper weer opzoeken, weten we alles van de historie en het ontstaan van de kloosters. Het parkeerterrein wat ik de vorige dag gevonden had stroomt ook weer leeg en wij installeren ons daar voor de nacht. Alle andere voertuigen vertrekken er stuk voor stuk en als 's avonds de zon onder gaat, staan we daar helemaal alleen. Vanuit het raam van de camper kijk ik zo op een van de kloosters en met de ruige rotsen op de achtergrond is het een zeer bijzonder plaatje.
Nu denk je op zo n vakantie overal aan gedacht te hebben en je houdt rekening met onvoorziene dingen. Maar dat we om 5.00 uur in de ochtend wakker worden van het klokkengebeier hadden we niet aan zien komen. Terwijl de ochtendnevel optrekt zien we langzaam beweging komen in het klooster voor ons. De broeders, compleet met lange baard en pij, lopen achter elkaar aan naar een kerkje. Wij zijn de enige toeschouwer en het voelt wat voyeuristisch aan. Als rond 9.00 u de eerste dagjesmensen arriveren zit het er voor ons op en vertrekken we weer. We zoeken nog tal van andere leuke plekjes op, maar er is er geen een dat kan tippen aan de wondere wereld van de kloosters-in-de-bergen.
Onze reis eindigt in Athene waar onze dochter met het gezin per vliegtuig arriveert om de sleutels van de camper over te nemen. Wij reizen dan weer met het vliegtuig terug waar op Eindhoven Airport de reis eindigt. Griekenland, het kent nog steeds hoge pieken (zoals die waar de kloosters opstaan), maar ook diepe dalen doordat de eigen inwoners geen geld meer hebben om van de mooie snelwegen gebruik te maken.