50 jaar in de zorg,
Samen en alleen

augustus 2024

50 jaar in de zorg 1974-2024
Zachtjes zoemt een apparaat op de achtergrond, af en toe klingelt de bel op mijn telefoon
Het tijdelijk ingerichte kantoor (opknapbeurt) is rommelig, maar zeker niet ongezellig.
Iets van mijn vandaan klinkt de ademhaling, soms het gesnurk van de 31 aan mij toevertrouwde cliënten.
Af en toe piept mijn telefoon en vraagt een van hen om hulp, aandacht of ondersteuning.
De stilte om mij heen wordt benadrukt door de dichte deur naar de volgende afdeling.
Rode zakken en pamfletten op enkele deuren geven de toon aan: een virus.
Als ik vanuit mijn positie op kantoor naar buiten kijk
Zie ik vooral de stilte
Als mijn ogen gaan staren zie ik 50 jaar zorg aan me voorbijtrekken.
50 jaar opleiding en een kostwinning,
Was ook vijftig jaar zorgen voor anderen.
Uiteenlopende vragen
Uiteenlopende aandachtsvelden. 
Van psychiatrie tot verstandelijk beperkt, maar ook ziek, herstellend of gewoon oud.
Universeel daarin is de benadering van de persoon die de hulp vraagt.
Altijd gelijkwaardig, nieuwsgierig, vragend.
Altijd dat praatje, het menselijke contact.
Nee, dan de collega's.
Al die (vrnl vrouwen) die ik in de verschillende teams tegenkwam. 
Collega's waar ik van leerde en collega’s die ik coachte.
Collega's die zorgden voor de lach, maar ook de ernstige gesprekken.
Jaren en jaren, tot aan het gouden jubileum toe,
Een jubileum dat net als robijn bij Lunet, geruisloos voorbij glijdt.
Wel Gouden jaren, stuk voor stuk.
Jaren die mij gevormd hebben, jaren waarin ik heb kunnen vormen.
Wat overblijft is meer dan de herinnering
De (levens)ervaring, maar vooral de beleving. Het delen met elkaar
Van vreugde tot verdriet, van welkom tot afscheid, ook van het leven.
Toekomstdromen werden vervuld, verlangen werd realiteit.
Ideeën die tot overtuiging leidden en uiteindelijk tot actie
Van bijzaak naar hoofdzaak en weer terug. 
De mouwen opgerold
De handen uit de zakken
De rug gerecht, voorlopig nog niet met de neus omhoog
Ik kijk uit het raam, de nacht is bijna voorbij.
De ronde maan toont nog één keer al zijn glans
Tot hij onzichtbaar wordt en geruisloos verdwijnt…