‘Je hebt al geluk als je geen pech hebt’
Dolf Meijer plukt elke dag zolang het nog kan

April 2025

Foto: vooraan achter de fietsen Marieke vd Borne en Dolf Meier. Daarachter vlnr: Ralf Toonders, Sander Toonders, Jan Pieleman, Joost Deenen, Joris Bonaerts, Roderick Bussing, Bernhard Kraayvanger, Jorg Baselmans, Rob van Avendonk, Chris Toonders en Paul van Meel

De tijd die Dolf Meijer (49) uit Bladel nog heeft tikt met grote snelheid weg. Een probleem aan zijn oog bleek een melanoom, nu is hij uitbehandeld. Binnenkort zet hij nog één keer alles op alles om samen met zijn vrouw en vriendengroep deel te nemen aan Vrijthof-Vrijthof.
,,Nee, het vervolg van mijn leven had ik me wel anders voorgesteld,” zegt Dolf met zijn mooie grijze ogen. Maar als hij vanaf de keukentafel zijn verhaal vertelt, beweegt één van zijn ogen niet goed mee. Maar de tranen prikken achter beide ogen, het haalt zijn lach en positieve kijk op het leven echter geen moment onderuit.
,,Het begon met slecht zien op de pc bij mijn werk bij Vencomatic,” begint hij zijn verhaal. ,,De eerste gang naar een opticien werd meteen een doorverwijzing naar een specialist en al in het eerste gesprek werd ons duidelijk gemaakt dat er een heel groot probleem was. Mijn oog was niet te redden, maar daar bleef het niet bij. Al snel werden er uitzaaiingen vastgesteld en hiermee de ziekte ongeneeslijk.”
Na elk negatief gesprek zagen Dolf en zijn vrouw Marieke telkens toch weer een strohalm. Hij nam deel aan een  experimentele behandeling en bleef genieten van de kleine dingen om hem heen. Hij ging op vakantie met zijn gezin en maakte fietstochtjes met Marieke en zijn vrienden. Maar telkens moest hij verder terugschakelen en ook afgelopen week nog kreeg hij opnieuw slecht nieuws. De experimentele behandeling stopt nu ook zijn longen aangetast zijn.
,,Ik bevind me op een hellend vlak,” stelt hij zelf vast. ,,Heb gewoon pech gehad, maar ik hoop dat deze vorm van kanker in de toekomst wel behandeld kan worden.”
Het is daarom dat hij graag iets tastbaars wil doen, is het niet voor hemzelf dan toch voor anderen.
,,Binnenkort vindt voor de derde maal de sponsor-fietstocht Vrijthof-Vrijthof plaats waarbij mountainbikers 165 kilometer rijden van het Vrijthof in Maastricht naar de Vrijthof in Hilvarenbeek. Toen ik in mijn vriendengroep een balletje opgooide om deel te nemen kreeg ik enorm veel bijval. Er waren er zelfs enkelen die nooit aan fietssport deden en nu speciaal hiervoor gingen trainen.”
Ook Dolf en Marieke schreven zich in voor de prestatietocht die op 10 mei plaats vindt. ,,Maar het is me al duidelijk dat die volledige afstand voor mij niet meer mogelijk is,” stelt hij vast. Het is de zoveelste tegenvaller! ,,Maar bij Vrijthof-Vrijthof zijn er ook mogelijkheden om te fietsen als er sprake is van een beperking: De Vrijthof-Vrijthof zonder beperking. Hierdoor kan ik starten bij de tussenstop in Lommel waarna het voor mij nog maar 50 kilometer is. Ik hoop die af te kunnen leggen samen met Marieke en de vrienden die zich verenigd hebben in Matties on tour. Het helpt mij enorm dat zij achter me staan in mijn strijd om nog even te leven. En als ik op 10 mei met mijn matties op De Vrijthof in Hilvarenbeek sta, zullen de emoties wel komen, maar dan weet ik dat ik dat in ieder geval nog  gehaald heb”.
Dolf vertelt in één adem zijn verhaal, hij wil het graag met iedereen delen. Op de profielpagina van de website Vrijthofvrijthof staat zijn verdere persoonlijke verhaal en van daaruit kan hij via sponsoring ondersteund worden in zijn tocht. ,,Iedereen die mij steunt maakt het voor mij een stukje lichter,” zegt hij monter. ,,Ik weet dat ik de strijd niet ga redden, maar doordat dit een zeldzame vorm van kanker is wordt er minder onderzoek naar gedaan. Daar is geld voor nodig en via Vrijthof-Vrijthof draag ik mijn steentje hieraan bij.”