Hoop geven, kracht tonen en strijden voor een betere toekomst
Arianne van den Hout kan de steun van haar zonen niet missen

April 2025


Arianne met haar twee zonen

Het leven van het gezin van Arianne van den Hout (60) uit Diessen ziet er op dit moment geheel anders uit dat het plaatje dat er ooit was. Haar man strijd tegen kanker en ook al support heel het gezin mee, het lijkt een ongelijke strijd. Maar ze wil niet machteloos toekijken, daarom gaat ze samen met haar twee zonen Willem en Gijs op weg om geld in te zamelen voor onderzoek naar deze ziekte. Ze organiseerden samen een après-ski party waarbij maar liefst 6000 euro bijeen werd gebracht voor dit doel. Maar op zaterdag 10 mei wacht nog de apotheose als ze samen van start gaan in Vrijthof-Vrijthof.
“Ons leven was het leven van veel anderen,” begint Arianne haar verhaal. Wij begonnen samen aan een avontuur dat leven heet, kregen twee gezonde kinderen en we hoopten samen oud te worden. Maar ja, dan komt er iets op je pad dat je niet voorzien had.”
Als Arianne haar verhaal vertelt zijn haar twee zonen altijd dichtbij haar. Is het niet fysiek dan wel in haar hart. De beide jongemannen zijn haar al ver voorbij gegroeid, maar samen hebben ze op dit moment hetzelfde doel.
“De afgelopen jaren hebben we ons al ingezet met deelname aan Alpe Dhuzes, ik reed er samen met een groepje zelfs op de fiets naar toe. Voor mijn man was deze onderneming de laatste keer al te zwaar, het is voor hem telkens terug schakelen naar een lagere versnelling.”
Ze schaaft elke week al aan haar fietsconditie en het rijden van langere tochten is haar niet vreemd. Haar zonen waren normaal gesproken niet van het fietsen, maar met de derde editie van Vrijthof-Vrijthof zagen zij wel de kans: samen met hun moeder in de actiestand komen. Maar daarvoor moesten zij ook aan het trainen! Arianne heeft haar man nog steeds aan haar zijde. Zijn energielevel is ver gedaald en behandelingen vinden er op dit moment al niet meer plaats. “Het is voor ons alleen maar een motivatie om er vol voor te gaan,” kijkt ze vooruit. Hij zal ons zeker aan komen moedigen. Ik heb met mijn twee jongens afgesproken dat we zoveel als mogelijk bij elkaar blijven want de tocht is voor ons alle drie een pittige onderneming. Alleen al door de lengte (165 km) maar ook door de omstandigheden (het rulle zand) en dan ook nog de emotionele lading waarvoor we het doen.” Arianne leeft nu al twee jaar met de behandelingen van haar man en alle onzekerheden die dat oplevert. “Het leven met alle ontwikkelingen die daarbij horen is niet te stoppen,” zegt ze begripvol. “Maar ik hoop nog te genieten van elk moment dat we samen hebben”
Ze beseft dat de aankomst op De Vrijthof in Hilvarenbeek wel eens erg emotioneel kan zijn. Als ze daar de 2000 brandende kaarsjes die bij de start zijn ontstoken terug zal zien, weet ze dat daar ook nog een vlammetje van haar bij zal zijn.
“Deze deelname zien wij voor onszelf als een manier om alles wat we doormaken te verwerken. Laten we hopen dat het niet voor niets is. Mijn man gaat er niet meer van genezen, maar laten we hopen dat uiteindelijk anderen wel  gespaard gaan worden. Willem, Gijs en ik zijn trots om deze uitdaging samen aan te gaan – niet alleen als gezin, maar ook als onderdeel van een bredere gemeenschap die zich inzet voor verandering. Dit is onze manier om hoop te geven, om kracht te tonen, en om te strijden voor een betere toekomst. We doen het voor hen, we doen het voor iedereen die vecht tegen kanker!