Topscoorder team NL doet een stapje terug
Dennis van de Boomen geeft nooit op

November 2024




Zijn handicap en daarmee zijn beperking waren nooit een belemmering om zijn doelen na te streven. Dennis van den Boomen (36) weet niet anders dan dat zijn lichaam er anders uitziet, maar het belette hem niet om in het nationale team rolstoelhockey te komen. Nu neemt hij daar afscheid als al time topscoorder.
Zijn dochtertje Bellie en zoontje Scottie drukken zich dicht tegen hem aan terwijl echtgenote Simone in de buurt blijft. Vuurwerk en oranje rook begeleiden hem naar binnen in de zaal waar de anderen van het nationale rolhockeyteam hem opwachten. Als hij burgemeester Annemiek van de Ven ziet is hij verrast, maar meteen ook sprakeloos. Het afscheidsfeestje is een complete verrassing. ,,Maar eigenlijk was zijn hele leven een verrassing,” zegt zijn moeder Paola. ,,Dennis ging naar een aangepaste school in Tilburg en toen hij als 6-jarige thuiskwam en vertelde dat hij bij rolstoelhockey wilde hadden wij onze zorgen. Maar zonder dat wij het wisten was hij daar op school al twee jaar mee bezig en hij bleek er nog behoorlijk goed in ook,” blikt ze terug.
,,Ik had één drijfveer,” zegt Dennis zelf daarover. ‘’Ik wilde ergens de beste in worden en hier had ik mijn kans. Het is een combinatie van spelinzicht, snelheid en behendigheid. Enerzijds in de besturing van de rolstoel, maar anderzijds ook in het hanteren van de hockeystick.”
Hij startte bij de club GP Bulls in Eindhoven, maar daarna volgde in 1999 het nationale team. In 2002 speelde hij zijn eerste landentoernooi en in 2004 zijn eerste WK: het was het begin van een ongelofelijke succesperiode.
Als burgemeester van de Ven hem in het zonnetje zet en nog eens opsomt dat hij met het Nederlandse team 2 x goud, 2 x zilver en eenmaal brons won, wordt hij alsmaar stiller. Ook de vijf gouden medailles die hij met zijn team, waarvan hij jarenlang aanvoerder was, won bij het EK voor landenteams. Tussendoor werd hij met de GP Bulls ook nog tien keer kampioen van Nederland. Ook kreeg hij in 2020 de sportaward in Reusel-De Mierden.
Intussen ging ook zijn persoonlijke leven in Reusel gewoon door, hij ontmoette zijn liefde Simone en samen kregen ze twee kinderen. Hij werkt bij een regulier bedrijf in de administratie waar hij zelf met de auto naar toe rijdt.
,,Ik verwacht niet dat ik nu stil ga zitten,” zegt hij als hij door zijn teamleden gefeliciteerd en gehuldigd wordt. ,,Misschien een coachende rol of zo, maar ik wil ook meer tijd hebben voor mijn gezin.”