Van schaatswedstrijden tot marathons lopen
Gerard van der Heiden bracht ijservaring mee vanuit de Alblasserwaard
Februari 2024
Nu we weer enkele dagen natuurijs hebben gehad komt ijsclub De Flaes weer in de picture. Het is een vereniging met enkel een achtkoppig bestuur die de ijspret voor velen kan regelen. Maar dat kan niet zonder kundige vrijwilligers, zoals Gerard van der Heiden en Piet Haest. Beiden nemen dit jaar afscheid van hun vaste taken in het bestuur. Vorige week keken we bij Piet Haest over zijn schouder, deze week bij Gerard van der Heiden.
Hij deed zijn renfiets en hardloopschoenen al de deur uit om ze in te ruilen voor een golftas, maar als de buitentemperatuur daalt gaat nog steeds zij hart sneller kloppen. Gerard van der Heiden heeft zijn roots in Zuid-Holland, waar er in de polders overal ijs lag als het begon te vriezen. Het was dan ook niet gek dat hij er al op jonge leeftijd veel schaatste en zelfs wedstrijden ging rijden. "Ooit reed ik wedstrijden waarbij er per ronde premies te verdienen waren. Ik kon zo in een uur tijd mijn weekgeld verdubbelen." Na nog een kortstondig voetbalavontuur zocht hij verder in Brabant een ander avontuur. Hij kwam de Tilburgse Majo tegen en vond een huisje in Hilvarenbeek. Door zijn werk als accountant was hij goed in cijfers en dat beviel het bestuur van ijsclub De Flaes wel toen hij zich aanmeldde. Hij werd in 1973 meteen als penningmeester benoemd!
In Hilvarenbeek was het op sportief gebied vooral het hardlopen wat hem trok. Hij werd lid van AVR'69 en later Achil en liep veel wedstrijden waaronder ook marathons tot in het buitenland. Maar dan die gedenkwaardige vergadering van ijsclub De Flaes in 1973. Net als Piet Haest stak hij zijn hand op om zich aan te melden als vrijwilliger in het bestuur. Het zou zijn leven tekenen want ook al waren er nadien winters zonder één nacht natuurijs, In zijn denken en voorbereiding werd er altijd rekening gehouden met mooi natuurijs. Gerard spande zich in om de balans positief te houden, ook al begon hij met een lege kas en waren er jaren zonder inkomsten. Hij wist bij de officiële openstelling de toegangsprijs laag te houden en kreeg zelfs vragen van schaatsers of er op doordeweekse dagen als er geen entree werd geheven, een vrijwillige bijdrage mogelijk was. Hiervoor is nu de mogelijkheid geschapen!
"Maar het mooiste is en blijft het natuurijs want ook een penningmeester wil graag schaatsen op natuurijs," lacht hij. Een van de mooiste momenten noemt hij de wintertriatlons in 1986 en 1987 waar hij zelf ook aan deelnam. Het was een periode dat de actieve sport zijn belangrijkste hobby was, zo nam hij ook samen met Frans van Hees deel aan wintertriatlons in Inzell.
Maar dan dat ijs in de winter. Hij heeft er nu nog plezier in dat er winterdagen waren dat de Flaes de enige baan was die openging in Brabant. Hij hield zich bezig met contacten met de gemeente, met name Reusel-De Mierden waar het hele Flaesven binnen valt. "Op enig moment vroegen ze mij waarom wij geen vergunning aanvroegen als we openstellen. Maar op mijn vraag welke datum we dan in moesten vullen konden ze ook geen antwoord geven."
Ook Gerard vind het net zoals Piet Haest niet erg om een stapje terug te doen. Hij weet dat ze een mooie vereniging achterlaten en hij weet net als elke ijsliefhebber: elke dat komt die mooie ijsvloer weer een dagje dichterbij. En op zo'n dag zal hij de golfbaan voorbij rijden om pas bij De Flaes te stoppen. Hij vind het ook mooi dat zijn zoon Arjan hem opvolgt binnen de ijsclub waardoor er nog een Van der Heiden actief betrokken blijft.