De schoonheid van de natuur met anderen delen.
Annie Raes-Maas kijkt altijd rond
Augustus 2021
Als we de krant openslaan komen we vaak foto’s tegen die lezers ingestuurd hebben. Een van die amateurfotografen wiens foto’s we regelmatig zien is Annie Raes-Maas (63) uit Reusel. Als we een kijkje in haar leven nemen, blijkt fotografie niet de enige kunstvorm te zijn waar ze zich mee bezig houdt.
In haar huiskamer in Reusel hangen foto’s die ze maakte langs de schilderijen die ze schilderde. Regelmatig moet je goed kijken of het een foto of een schilderstuk is.
,,Dat creatieve zat er bij ons thuis al vroeg in,” blikt ze terug. ,,Ik groeide op aan het Vloeieind in Lage Mierde en in ons gezin werd er vaak muziek gemaakt. Mijn moeder kwam van Hulsel en had een mooie stem waarmee ze vaak zong. Het gevolg was dat ik al op jonge leeftijd in een bandje speelde en het laatste groepje waar ik bij betrokken was -De Maaslanders- is pas in de Corona periode opgeheven. We traden daarmee vaak op in verzorgingshuizen, maar door Corona ging dat niet meer. Ik ben er overigens van overtuigd dat er wel weer een keer iets nieuws komt.”
Maar buiten de muziek is er veel wat ze waarneemt. Wandelend door de natuur ziet ze dieren, planten en vergezichten. ,,Ik heb altijd mijn mobiele telefoon in mijn handen, je weet nooit wat jouw paadje kruist,” legt ze uit. Voor haar geen grote dure camera’s, ze houdt het liever bij simpel en handzaam en maakt de foto s gewoon met haar mobieltje.
,,In mijn jeugd verzamelden wij meikevers in een luciferdoosje, ik moet daar wel eens aan denken als ik weer een kever of torretje aan mijn verzameling toevoeg. Alleen bewaar ik ze nu niet meer in dat luciferdoosje maar digitaal op mijn mobieltje.”
Dat ze veel foto s maakt, wijt ze aan het feit dat ze van haar eigen jeugd nauwelijks een foto heeft. ,,Mijn ouders waren kennelijk met andere dingen bezig,” zegt ze. ,,Ik weet ook nog precies wat de eerste foto was die in Mijn ED geplaatst werd, dat waren een aantal lakenvelders in het Leienstraatje in Reusel.”
Het delen van haar foto’s door ze in te sturen naar Mijn ED kwam op een gegeven moment heel spontaan op en na de eerste volgden er al snel meer, soms zelfs tweemaal per week. ,,Nu ik de weg weet is het ook heel simpel, soms heb ik de foto al doorgestuurd nog voordat ik thuis ben van mijn wandeling.”
Ze heeft opvallend veel foto ’s afgedrukt in fotoboeken en in een grote map bewaard ze alle ingezonden foto ’s die ook geplaatst zijn.
,,Door de foto ’s in te sturen deel ik datgene wat ik waarneem met anderen. Doordat ik zelf in de zorg gewerkt heb weet ik dat niet iedereen in staat is om natuurwandelingen te maken. Maar er is buiten zoveel moois te zien, daar wil ik graag iedereen van mee laten genieten.”
Ze krijgt ook altijd veel reacties op de foto’s die ze instuurt en dat spoort haar weer aan om weer goed om zich heen te kijken voor nog meer mooie plaatjes. Hoe aanstekelijk het werkt hoort ze ook van haar kleinkind van vier want behalve foto’s in de natuur, zoals rond het Beleven in Reusel, zijn nu ook haar twee kleinkinderen geliefde foto objecten. ,,Als die iets gemaakt hebben vragen ze aan mij om er een foto van te maken. Het is natuurlijk nog maar een kwestie van tijd of zij maken ze zelf,” glundert ze.