Konijnenkermis
april 2021



Wat voor dag zal het vandaag worden? Wordt het weer een dag dat we maar één keer iemand langs zien komen die het deurtje van ons hokje even open maakt? Of mogen we weer even naar buiten om met de kinderen te spelen?
Ik weet nog goed die eerste keer dat ik opgetild werd en twee warme kleine handjes om me heen voelde. Het was echt spannend en mijn hartje klopte snel. Maar toen ik zag dat ook mijn broertjes en zusjes opgetild werden, was ik al iets gerustgesteld. We werden echt heel zacht behandeld en mochten lekker rondkruipen. Bij het kleinste jongetje en zijn zusje mochten we spelen in een grote buis en bij het meisje met de lange witte haren kon ik heerlijk onder haar haren kruipen. Op een gegeven moment had ik me zelfs samen met mijn zusje Husky verstopt onder haar truitje. We hadden er erg veel plezier in en ook het meisje leek het erg leuk te vinden.
O ja, mijn naam is Liesje. Die naam is mij gegeven door het meisje van de tweeling en ze lijkt mij te herkennen aan de twee zwarte vlekjes onder mijn oren. Mijn zusje Husky kreeg haar naam van haar broertje en hij is echt de meest witte uit onze nest. Husky is ook de kleinste van ons allemaal.
Maar nu hoor ik een deur opengaan en meteen klinken er kinderstemmen. Er zijn meer kindjes en volgens mij hoor ik ook een mama. Het duurt niet lang of ik hoor voetstappen naderen en even later gaat ons hokje open. Ik word er als eerste uitgetild en na mij volgen al mijn vier broertjes en zusjes. Toetie gaat tegelijk met mij naar buiten en Vlekje en Lilly volgen hierna. Ook Husky zie ik nog net voorzichtig opgetild worden.
Maar waar gaan we naar toe? De kinderen nemen ons mee naar een plek waar het erg groen is. Ik hoor dat ze dat een gazon noemen. Aan het einde van dat groene deel zie ik allerlei voorwerpen staan die ik niet herken. Ik zie dat hun mama erbij staat om ze op de juiste plaats neer te zetten. Voorzichtig word ik samen met de anderen op de grond gezet en ik ga meteen op onderzoek. Ik zie een donkere ruimte met meerdere uitgangen. Het maakt mij nieuwsgierig en ik neem er meteen een kijkje. Ik ruik er lekkere dingen, zijn dat worteltjes?
Ik zie dat de anderen ook meteen op onderzoek uitgaan en ik hoor de stemmen van de kinderen. Het is niet alleen de tweeling die we al vaker hebben gezien, er zijn ook twee kinderen bij die we nog niet zo vaak gezien hebben.
Hé, ik kan mijn kopje door een uitgang steken en dan sta ik weer buiten. O jee, ik hoor Toetie boven mij over een bruggetje lopen en Husky loopt voorzichtig een trapje op. Jee, wat is dit leuk. Nu zie ik ook de oranje worteltjes die ik al langer kon ruiken. Ik ga er voorzichtig naar toe en proef eraan: heerlijk.
We kunnen een hele tijd samen spelen en ravotten. Na een poosje word ik weer opgetild en samen met de anderen terug in het hokje gezet. Mama Flappie komt meteen naar ons toe om te kijken of alles oké is. Ze wil alles van ons weten wat we gedaan hebben en is blij dat we veel plezier hebben gehad. Ik kruip weer lekker tegen de anderen aan en mama stopt ons lekker warm onder in ons nestje. Ik ben er best wel moe van geworden en de anderen ook merk ik. Ik hoop dat we nog vaker op deze manier mogen spelen want dit was wel erg leuk.