Pierre Molière stierf in Diessen voor onze vrijheid

April 2025

Pierre Molière werd 22 jaar

Toen op 12 mei 1940 een onderdeel van het Franse legere naar het noorden oprukte om de Duitse aanval te stoppen, was de 22-jarige Pierre Molière  daar ook bij. Hij was in het leger al opgeklommen tot brigadier in het 4e Régiment Cuirassiers, en was net als zijn kameraden vol strijdlust. Het Franse leger was in de veronderstelling voldoende gevechtservaring te hebben om het tegen de Duitse Wehrmacht op te nemen, maar het liep anders.
Pierre was in 1917 geboren in het Franse Saint-Germain-du-val, een gehucht iets onder de stad Les Mans. In zijn jeugd had hij vaak contact met zijn nichtje Geneviève, en het leven lachte hem toe, ook al groeide hij op in de nadagen van de eerste Wereld oorlog. Die oorlog had zijn land Frankrijk al hard geraakt, maar met name in de jaren twintig, zijn jeugdjaren, verliep de wederopbouw goed. In de jaren dertig bereikten de zorgelijke geluiden over de ontwikkelingen in Duitsland ook de jonge Pierre. Toen hij zich in 1936 in het Franse leger aanmeldde was hij zich ervan bewust dat het onrustig was in Europa. Duitse troepen hadden dat jaar al in Spanje huisgehouden om Franco te ondersteunen, iets wat eigenlijk niet had mogen gebeuren want Duitsland zou volgens het verdrag van Versailles in 1918 geen eigen leger mogen hebben.
Toen Duitsland op 10 mei 1940 toch de aanval opzette en Nederland en België overrompelde, besefte ook Pierre dat ze daar moesten zijn om de Wehrmacht te stoppen. Frankrijk zou zo maar het volgende doelwit van Hitler kunnen zijn. Toen de brigadier ondersteund met tanks van zijn eenheid ondersteund door het vierde Régiment Dragons Portés naar  het zuiden van Nederland oprukte, hadden ze er nog steeds alle vertrouwen in dat ze de Duitsers daar konden stoppen.
Maar toen ze zich ter hoogte van Diessen opstelden werden ze al snel onder vuur genomen. Ze nestelden zich in aan de oever van een brede beek (De Reusel) en boden moedig verzet tegen de oprukkende overmacht. Ze vochten als leeuwen maar nog voor ze er goed en wel erg in hadden waren ze verwikkeld in een hevig vuurgevecht. De ene na de andere voltreffer volgde en er sneuvelden op dezelfde dag elf Franse soldaten, waaronder ook Pierre. Naast de Fransen stierven er in de aanval ook drie Diessense burgers!
In Saint-Germain-du-val werd met grote verslagenheid op het nieuws gereageerd. Behalve dat door deze actie de Duitsers snel verder op konden rukken en daarna ook Noord Frankrijk onder de voet liepen, kwam het verlies van de jongemannen hard aan. Het duurde meer dan een jaar voor de stoffelijke resten van Pierre zijn geboortegrond bereikten. In eerste instantie werd hij met zijn gevallen medestrijders in Diessen begraven en pas een  jaar later kon er op gepaste wijze afscheid van hem genomen worden in Frankrijk. Zijn stoffelijke resten bevonden zich onder die van zes van zijn kameraden en omdat niet nagegaan kon worden welke botten van wie waren, staan ze alle zeven geregistreerd als onbekende soldaat bij hun huidige graf in het Zeeuwse Kapelle. Omdat er tegenwoordig op basis van DNA-onderzoek wel nagegaan kan worden welke resten aan wie toebehoorden, is er nog steeds kans dat ook Pierre zijn eigen graf gaat krijgen. Bij vier militairen kon wel een deel van de resten toegewezen worden aan de persoon, zij zijn eerder al in hun eigen woonplaats herbegraven.
Op 15 mei vindt er nog een herdenking plaats in het plaatsje Kapellen. Van alle gesneuvelden Fransen zijn de nabestaanden bekend, één van hen kreeg na zijn dood nog een kind, die wordt dit jaar 85 jaar!