Van onze meiden blijf je af
Onrust nog niet geheel weg
Mei 2020
De Kempen en dan met name Hulsel, waren afgelopen week even landelijk nieuws nadat er een 13-jarig meisje vastgebonden en aangerand werd. Omdat er nog meerdere slachtoffers bleken te zijn van mogelijk dezelfde dader, volgde er een ware klopjacht. De social media stroomden over en de verontwaardiging kende geen grenzen.
Je bent lekker aan het wandelen hardlopen of skeeleren op een van de Kempische asfaltwegen. De mooie weidse omgeving tussen de Kempische dorpen trekt de laatste jaren een toenemend aantal toeristen naar dit groene gebied en de overheden doen er veel aan om het landschap een aantrekkelijke uitstraling te geven. In onze maatschappij doen we er als ouders ook alles aan om onze kinderen veilig op te laten groeien. Als ze voor het eerst op de fiets zitten houden we ze net lang genoeg vast tot ze zonder vallen zelf verder kunnen en bij de eerste schooldag staat de moeders het zweet in handen, als de kleine zonder eigen ouders naar binnen stapt. Als dan je dochter van dertien gaat skeeleren of hardlopen, heb je natuurlijk ook nog wel eens dat je bij het vertrek roept ‘goed uitkijken meid’. Je doelt dan vooral op de auto’s die je passeren en het andere verkeer dat een gevaar kan vormen. Het gaat dan niet direct over andere dingen die iets minder vaak voor komen.
Maar dan gebeurt er toch iets wat je als moeder of als dochter zelf niet ingecalculeerd had, maar wat wel een latente angst is, die er altijd ergens was. Voor even dreig je de regie over je eigen leven te verliezen, door dingen die tegen je wil opgedrongen worden. Het is hét grote schrikbeeld van elke ouder dat je kind dit overkomt. Je bent er zelf niet bij en kunt ze enkel achteraf troosten, in de hoop dat ze het gebeurde kan verwerken.
In de fase dat het bij het publiek duidelijk was wat er in Hulsel en omgeving gebeurd was, maar er nog geen dader in beeld was, sloeg de onrust maar ook de verontwaardiging toe. Van onze meiden moet je afblijven, was de teneur op facebook en in de buurtapps.
De politie worstelde intussen met welke informatie ze vrij moest geven. De kleur en het type auto van een mogelijke dader werd al snel genoemd, in de hoop dat dit bruikbare tips op kon leveren. Dat inwoners van de doorgaande weg in Hulsel verzocht werd om camerabeelden aan te leveren als ze een camera bij huis hebben, was alleen nog maar in dat dorp bekend.
Op woensdagavond bereikte de berichtgeving en wellicht daarmee ook de onrust een hoogtepunt, toen landelijke nieuwszenders als SBS6 er hun nieuwbulletins mee openden. Hulsel was even in de picture in Nederland, maar niet op een manier zoals je dat als inwoner wil zijn.
De berichtgeving werd (uiteraard) niet alleen door slachtoffers en betrokken inwoners gevolgd, ongetwijfeld zal een dader ook zien wat er allemaal voorbijkomt.
Zo kon het gebeuren dat er in de vroege ochtend van Hemelvaartsdag, nog voor het politiebureau in Eersel openging, er een persoon op de stoep stond. Hij was gekomen met een blauwe auto en kwam zichzelf melden.
Op het moment dat er later een rechtszaak over komt, zal de kwestie ongetwijfeld nog een keer opnieuw opgerakeld worden. Met alle pijn die daarmee gepaard gaat want behalve dat slachtoffers een moeder hebben, ook de dader heeft een vader en een moeder. Zij hebben hun zoon ook ooit de wijde wereld in laten gaan, in de hoop dat hij er goede dingen doet!
Laten we hopen dat iedereen en dan vooral de slachtoffers, het een plekje kunnen geven en dat de moeders hun dochters weer durven te laten skeeleren, wandelen en hardlopen.
Laten we hopen dat het een incident was en dat iedereen weer veilig over straat kan, zodat iedereen weer kan genieten van de mooie groene omgeving in het gezelligste deel van Brabant. En dat dit deel van Nederland dan weer op een meer positieve manier in de picture kan komen.