Mei 2020



Erik Hendriks werd slechts 61 jaar

Deze week bereikte mij het droeve bericht dat Erik Hendriks op 61-jarige leeftijd is overleden. Dat bracht mij even terug naar1965, toen wij beiden zeven jaar waren en bij elkaar in de klas zaten op het schooltje in Hulsel.
Hij had me uitgenodigd om een keer bij hen in het schoolhuis te komen spelen. Zijn vader was hoofd van school en ze woonden tegen de school aan (Dat huis staat er in 2020 nog). De wereld waarin Erik leefde was totaal anders dan mijn wereld. Hij had ook speelgoed waar ik nog niet eens van kon dromen. We speelden met een elektrische racebaan, bij mij thuis kwamen we niet verder dan een paar knikkers en een voetbal, waarmee we tot in den treure het spel potje stampen speelden. Erik had in de klas verder geen vaste vrienden met wie hij optrok en ik vond het al heel wat dat hij mij gevraagd had om een keer bij hen te komen spelen.
In de zes jaar dat we bij elkaar in de klas zaten, bleef het bij dit ene speelavontuur, het kwam er zelfs niet van om hem terug te vragen om ook een keer bij ons op de boerderij te komen spelen. Onze werelden verschilden waarschijnlijk toch te veel met elkaar. Na de lagereschooltijd verdween hij bij mij helemaal uit beeld. Soms hoorde ik via zijn vader Martin nog wel eens iets over hem en van zijn broer Hans vernam ik enkele jaren terug dat hij sukkelde met zijn gezondheid.
We hadden in 1995, 25 jaar nadat we van school kwamen, nog één keer een reünie van de lagere school, maar Erik was een van de weinigen die daar niet aanwezig was.
Hij raakte al op relatief jonge leeftijd de weg kwijt doordat zijn geheugen hem in de steek liet en met zijn overlijden is hij de eerste van de 15 leerlingen uit het klasje van de Clemensschool uit die tijd, die we verliezen.
Erik, RIP!