Zuid-Engeland doorkruist

Oktober 2022

Jarenlang maakte Reuselnaar Harrie Coppens (74) fietsreizen over de hele wereld. Hij legde daarbij niet alleen vele kilometers af, maar verkende ook zijn grenzen. Door zijn avonturen te vertellen wilde hij graag anderen inspireren om dat ook te doen. Maar nu hij de gevreesde ziekte ALS onder de leden heeft, is terugkijken op die mooie reizen het enige wat hij nog kan doen. In een serie verhalen neemt hij de lezer mee terug naar zijn avonturen.

Deel 1: Engeland 1996

Een jaar nadat hij voor de tweede keer Brest-Parijs-Brest had gereden, met 1200 kilometer de langste tourklassieker ter wereld, wilde hij graag op een andere wijze de wereld verkennen. Samen met nog tien andere fietsers van TWC Hapert steekt hij in 2002 de Noordzee over voor een tocht in Zuid Engeland. Op het programma staat het gebied van de graafschappen Kent, Sussex en Hampshire te verkennen.
Op het moment dat ze nog op de hovercraft zitten voor de overtocht van Het Kanaal wordt er ook vooruit gekeken naar de voetbalwedstrijd Engeland-Nederland voor het EK dat dan net in Engeland gehouden wordt. Seedorf is op dat moment nog een topspeler die nauwelijks ooit een penalty miste.
De start van hun tocht is meteen na de ontscheping in Dover waar ze al meteen de krijtrotsen achter zich laten. Via Romney, Walland en Marsch rijden ze langs de typerende Engelse hagen op het platteland. Ze pareren de Fairlight Cove, een beklimming met wel 10procent stijging om uiteindelijk uit te komen bij Cuckmere Valley waar ze hun eerste overnachting hebben.
Op de tweede dag rijden ze aanvankelijk langs de kust door de oude stad Brighton waar de eerste badgasten zich net omkleden voor een mooie stranddag. Vanuit Sussex gaan ze de heuvels over van South Downs naar de streek Hampshire. Net voor Arundel zien ze een agent in zijn auto op een hellend wegdek. De agent probeert de tekst op de shirtjes van de Nederlanders te lezen, waarbij hij vergeet om de rem van zijn auto vast te houden. Hierdoor rijdt zijn auto achteruit waardoor de auto tegen zijn achterligger botst. Terwijl het getoeter nog klinkt rijdt Harrie met zijn maten verder. De route is mooi, maar de omgeving van Petersfield nog mooier. De etappe eindigt na 176 kilometer in het plaatsje Salisbury. De volgende dag gaat het weer in de richting van Dover en daar blijken veel heuveltjes bedwongen te moeten worden. Aan het einde van de dag hebben de renners maar liefst 2700 hoogtemeters voor de kiezen gehad (met 187 km onder de wielen).
De laatste dag is een korte etappe van 110 kilometer die over de heuvels van The Weald naar Dover gaat. Het is een streek waar veel hop verbouwd wordt (grondstof voor bier) en ze zien diverse hopdrogers die als bouwwerken op het land staan.
Als ze de krijtrotsen van Dover weer zien opdoemen wordt er bij de boot omgekleed en zit de eerste meerdaagse tocht erop. Voor Harrie smaakt het naar meer en al op de boot naar het vaste land denkt hij na over het vervolg.