‘Dromen zijn bedrog’, zong ooit iemand. Maar wat is een droom eigenlijk en wat gebeurd er? Waar komt deze onbestuurbare hersenactiviteit vandaan?
Ik probeer een tijd lang mijn dromen op te schrijven in de hoop er iets wijzer van te worden.


5 april 2020

Het sociaal experiment

We lopen op straat, het is al schemerdonker. We zijn met tweeën en gingen nog even een straatje om. Op een kruising staan een aantal mensen met elkaar te praten. Er stoppen nog enkele auto’s, mensen stappen uit en ze sluiten ook aan. We blijven op kleine afstand kijken wat er gaat gebeuren, het lijkt op een bijeenkomst. Dan zien we dat er iemand rondloopt die iets uitdeelt. Hij vertelt ook wat de bedoeling is. ‘Je neemt nu iets in en daarna gaan we met zijn allen iets doen wat niet mag.’
Iedereen neemt iets van een schaaltje, alsof het hosties zijn in de kerk en stopt het vervolgens in zijn mond. Het effect is er bijna meteen te zien: Iedereen wordt druk en extreem uitgelaten. Als de man nog een keer gecheckt heeft of hij iedereen gehad heeft, neemt hij weer het woord. ‘Ga nu de straat op en ga allemaal iets doen wat niet mag, dan zie ik jullie dadelijk hier terug.’
We zijn totaal verrast wat er hier gebeurd en waar we getuige van zijn. Ik blijf iets op afstand, omdat ik niet weet wat er nu gaat gebeuren. De personen die eerder als groep bij elkaar stonden, zie ik nu uitwaaieren door de straten. Wij blijven staan waar we staan, we staan in de schaduw van enkele bomen en vallen niet echt op, dat bevalt me wel.
Al snel komen de mensen weer aanlopen, ze praten druk met elkaar en zijn erg uitgelaten. Ik zie dat ze dingen in hun handen hebben, mogelijk hebben ze die gejat? Ik beweeg me iets verder terug, voorzichtig omdat ik nu niet gezien wil worden. Omdat iedereen ongeremd lijkt, kunnen er dingen gebeuren die ik zelf niet prettig vindt.
Ik verwacht iets van een nabespreking, maar iedereen begroet de man die eerder pilletjes uitdeelde en ze vertrekken weer. Dan ziet de leider ons staan en komt naar ons toe. ‘We zijn bezig met een experiment,’ vertelt hij, we gaan het dadelijk nabespreken. Jullie hebben bij toeval alles gezien, zou je misschien ook bij die nabespreking willen zijn?’
Dat willen we wel, was het alleen al uit nieuwsgierigheid.
Even later zitten we in een ruimte rond een tafel. Er is een burgemeester aangeschoven en de leider verteld wat hij uitvoerde (het uitdelen van pillen) en wat er gebeurde. Hij vertelt dat hij de proefpersonen uitdrukkelijk meegegeven had dat wat ze gingen doen grensoverschrijdend mocht zijn, maar niets wat met seks te maken heeft.
‘Dan vielen de reacties mij nog mee,’ reageer ik.
‘Ja,’ zegt de man. ‘De meesten hebben ergens iets gejat en daar bleef het bij.’
Er wordt nog wat gepraat en dan sluit er nog een jongeman aan. Ik ken hem ergens van, maar kan zijn gezicht niet goed thuis brengen…


NB
Wat ik droomde herken ik uit geen enkele ervaring of iets wat ik ooit meemaakte. Het blijft wonderlijk hoe het brein zonder bewuste aansturing nieuwe wegen bewandelt.