‘Dromen zijn bedrog’, zong ooit iemand. Maar wat is een droom eigenlijk en wat gebeurd er? Waar komt deze onbestuurbare hersenactiviteit vandaan?
Ik probeer een tijd lang mijn dromen op te schrijven in de hoop er iets wijzer van te worden.
16 mei 2020
Help ik wil eruit
Zachtjes kom ik aanrijden in de auto, achter mij wiegt de caravan mee. Er is een slagboom, dus we moeten wachten, vlak voordat ik stop gaan de wielen van de caravan nog over een soort van drempel.
Als ik uitstap, kijk ik waar ik net met de wielen af reed en dan zie ik dat dit een behoorlijke verhoging was. Ai, daar kan ik niet in zijn achteruit op terug rijden. Ik loop naar binnen, een ruimte die eruitziet als een soort van receptie. Daar krijg ik te horen dat er problemen zijn met het uitrijden, omdat het water hoog staat. Vooruit eruit lukt dus niet. Nu pas zie ik dat het riviertje onder ons, dat slechts enkele meters langs het gebouwtje en de uitgang stroomt, een woeste kolk is geworden.
Ik loop weer naar buiten en beschouw de situatie. Ik kan niet verder op de plek waar het voertuig nu staat, dus ik moet in ieder geval een stukje terugrijden. Ik zie dat er iets naar beneden, onderlangs bij het receptiegebouw, nog een route is. Maar die is erg smal en dan moet je al een stukje door het water. Hoe diep dat water daar is kan ik van hieraf niet zien. Misschien zijn er bovenangs ook nog routes?
Maar goed, eerst maar eens dat stukje terugrijden. Ik moet daarvoor iets hebben dat het hoogteverschil met die drempel verkleint, anders kan ik niet terug uit rijden. Ik zoek in de spullen die ik bij heb, maar vind niet direct iets. Voorheen had ik altijd van die driehoekjes bij, die je voor de wielen kon leggen. Dat zou ideaal zijn om er die nu voor te leggen. Maar ik heb ze niet.
Intussen stoppen er ook meer reizigers, waaronder Riet. Ze informeert naar het probleem en ik leg het haar uit. ‘Ik zal eens kijken of wij die driehoekjes bij hebben,’ zegt ze en ze begint in haar spullen te zoeken. Even later komt ze met enkele kleine exemplaren, maar die zijn zo klein, dat schiet nog niet op.
Ook Koen is inmiddels gearriveerd en ook hij bekijkt de situatie mee. ’Het wordt met dat water steeds erger,’ stelt hij vast. ‘Heb jij nog ideeën?’ vraag ik hem. Hij loopt naar die doorgang onder het gebouwtje en bekijkt daar de situatie waarbij je een stukje door het water moet. ‘Misschien hier,’ zegt hij. ‘Maar er zit nogal wat risico aan.’
Ik besluit nog eens terug naar de receptie te lopen en het probleem daar nog een keer voor te leggen. Ze hebben inmiddels wel begrepen dat er een probleem is en waar het zit. Maar ze leggen uit dat ze de stijging van het water niet in deze mate voorzien hadden. Er zit niets anders op dan te wachten tot het water weer gezakt is. De vakantie duurt gewoon wat langer dit keer.
Nb:
Al vanaf 1994 rijd ik elk jaar met de caravan naar de zon (de laatste drie jaar met een camper). Ik heb de reizen altijd wel als een avontuur beleefd. Rijden door andere landen en voor jou daar nieuwe routes ontdekken. We kwamen op de mooiste plekjes in Frankrijk, Spanje en Italië. Ook in Duitsland, Kroatië en Oostenrijk. De natuur waar je mee te maken hebt is altijd wel een factor waar je rekening mee moet hebben, merkte ik. In Spanje stonden we op een heuvel, die bij een onweersbui veranderde in een woeste stroom En in Frankrijk aan de Ardèche was het schrikken toen het verderop veel regende en het niveau van het riviertje snel steeg. Maar we hadden net zo goed te maken met droogte en bosbranden. Uiteindelijk zijn er nooit geen vreemde dingen gebeurt en is deze droom daar een uitzondering in. Maar goed, die dromen zijn bedrog weten we inmiddels!