‘Dromen zijn bedrog’, zong ooit iemand. Maar wat is een droom eigenlijk en wat gebeurd er? Waar komt deze onbestuurbare hersenactiviteit vandaan?
Ik probeer een tijd lang mijn dromen op te schrijven in de hoop er iets wijzer van te worden.


De optocht bij Maandonks

29 Februari 2020


Ik krijg een idee om eens op bezoek te gaan bij de Fam. Maandonks in Bladel. Ik denk dat daar een leuk verhaal te maken is, omdat daar altijd de carnavalsoptocht vertrekt (?). Het huis ligt aan een straat die me doet denken aan de Bredasebaan. Als ik binnenkom zijn er veel mensen in huis, ik kom met Jan in gesprek. We halen herinneringen op aan vroeger en praten over de optocht van vandaag. Dan zie ik een andere man zitten, ik meen hem te kennen. Is dat niet Wil die ooit naar Nieuw Zeeland vertrok? Ik vraag hem of hij Wil is en hij bevestigd het.
‘Man, hoe lang was je wel niet weg, ik heb je jarenlang niet gezien. Had je een mooie tijd daar?’
Hij haalt zijn schouders op en reageert niet echt enthousiast. Hij bevestigd dat hij me nog kent, maar naar Nieuw Zeeland zou hij zo niet meer terug gaan.
Aan tafel zitten enkele vrouwen, ik betrek hen bij het gesprek. ‘Maar ik heb jou al een keer gesproken over onze buurtvereniging, ‘ zegt een van hen. ‘O ja, dat zou best kunnen. Dan moet mijn eerstvolgende verhaal vooral over de familie Maandonks gaan en niet over iets anders.
Dan komt ook Sandra binnen. Ze woont weliswaar in dezelfde woonplaats, maar ik had haar niet op die plek verwacht. Het gesprek gaat naar de optocht die zo aanstonds gaat vertrekken. ‘De wagens zijn te breed’,  zegt Sandra. ‘Ze raken aan weerszijden van de weg de tuintjes.’
Vanuit het huis waar we staan kijken we naar de drukte van de optocht, waar de wagens gaan rijden.
Ik overleg nog met de familie of ik een foto van hen kan maken. Mogelijk heb ik er nog een, maar die is van jaren terug….


NB:
In de jaren 90 vertrok een (of waren het er twee?) van de broers Maandonks naar Nieuw Zeeland. Eén van hen was Martin, in mijn droom zag ik hem als Wil, maar aan zijn gezicht herkende ik hem. Een markante man die hier in NL als varkensdrijver werkte. Schijnt daar nog een vrouw tegen het lijf gelopen te zijn.
De familie Maandonks woont nog steeds in Bladel, al zijn we wel een generatie verder dan dat ik er over de vloer kwam. Ze woonden niet op de Bredasebaan, waar ik ze projecteerde in mijn droom, wel daar vlakbij!