Titel
Kees van Limpt ziet de meest onverwachte dingen in de natuur
December 2020
Een van de bijzondere foto s van Kees van Limpt. De overigen staan gepubliceerd in de hilverbode van 9 dec 2020
Even was het doodstil toen ze elkaar aankeken. Kees van Limpt (67) zat net op zijn hurken met zijn fototoestel in de aanslag, toen een vos hem naderde en verwonderd vanachter een boom naar hem keek.
Als deze coronatijd ons één ding geleerd heeft, dan is het dat veel dingen in een totaal ander perspectief kwamen te staan. Zaken als de invulling van je vrije tijd blijkt in één klap totaal anders te liggen. Hierdoor worden er op dit moment, als veel mensen aan huis geluisterd zitten, er veel meer gewandeld wordt in de natuur. Wat je daar allemaal tegen kunt komen, wil kersverse Bekenaar Kees van Limpt graag met de mensen om hem heen delen.
Natuur en dan met name vogels zijn een rode draad in het leven van Kees van Limpt. Al van jongsaf verdiepte hij zich in de natuurwereld om hem heen, waardoor hij vanuit zijn interesse veel kennis opbouwde over de dieren in onze natuur. In Lage Mierde waar hij een groot deel van zijn leven woonde, dreef hij over een lange periode een vogelopvangcentrum, maar ook nu hij ermee gestopt is, blijft hij oog houden voor de dieren. Zo fotografeerde hij een mooi roodborstje dat deze zomer nog de tweede prijs behaald in de fotowedstrijd die vanuit de Elckerlyck werd uitgeschreven.
Omdat hij nog steeds vaak in de natuur te vinden is en daarbij altijd wel een camera binnen handbereik heeft, wil hij van tijd tot tijd zijn waarnemingen met het publiek delen. Omdat foto’s maken en vertellen over die natuurfoto’s hem beter afgaat dan er een verhaal over schrijven, hebben we afgesproken dat hij niet het tekstuele deel opstelt, maar wel de foto’s aanlevert.
Reacties op de foto’s? Dan is Kees via zijn mail bereikbaar: keesvanlimpt@hotmail.com.
Dan over de foto’s van deze week, want die vergen meer uitleg dan alleen een kort onderschrift:
De vos en de boom
“Op een vroege morgen (nog donker) het Limburgse bos in, op zoek naar de das. Dit zoogdier staat al lang hoog op mijn verlanglijstje. In de alom bekende holle wegen hebben vossen en dassen hun burchten uitgegraven. Liggend en loerend achter mijn camera op statief komt mij vanaf het pad plotseling een vos tegemoet. Verrast ga ik snel met mijn hand naar de camera. De vos merkt blijkbaar iets, laat een alarmkreet horen en vlucht de bosrand in. Dan stopt hij plots, kijkt vanachter een boom mijn richting uit met de gedachte, zag ik dit goed? Dan laat hij een kreet horen en is weg. Ik had net genoeg tijd gehad om het plaatje te schieten, een onvergetelijk moment.”
Steenuil
“Het steenuiltje is een vogel die vooral in de schemer en nacht actief is. Zijn voedsel bestaat vooral uit muizen, regenwormen, en meikevers, maar hij laat zich met mooi weer ook wel overdag zien. In de buurt van kleinschalige landbouw waar schapen-en paardenliefhebbers hun weitjes hebben kan de oplettende natuurliefhebber hem soms zien. Hij zit dan vaak op de goot of nok van de stalletjes of weggedrukt tegen een boomstam, in de meeste gevallen tussen de takken van een knotwilg. Vroeger broeden zij vaak in deze knotwilgen, nu meer in speciale nestkasten, ontworpen, aangeboden en onderhouden door vrijwilligers van het Brabants Landschap.”
De varkenskop
“Afgelopen zondag fietste ik door de bossen een paar wandelaars voorbij. Ik groette hen en draaide mijn hoofd weer naar de rijrichting. In een flits zag ik een vreemde knots aan een beukeboom die me meteen aan een varkenskop deed denken. Ik keerde meteen om, om te kijken wat ik nu precies zag. De wandelaars waren inmiddels ook op dat punt aangekomen. Samen hebben we even verwonderd naar dit beeldhouwwerk staan kijken. Het was weer typisch zo’n dag waar thuisblijvers ongelijk kregen want in de natuur is altijd iets te zien.”
Groen en geel
“De foto van de groene specht heb ik in Hulsel gemaakt. Door de ziekte van mijn oom heb ik een periode dagelijks zijn dieren verzorgd. Langs het weitje van zijn damhertjes, kippen, pauwen en eenden stond een oude boom. Ik merkte dat daar een koppel groene spechten hun woning in aanbouw hadden. Vanuit een schuiltent heb ik mooie plaatjes gemaakt en het hele broedseizoen kunnen aanschouwen. Aan corona ergeren veel mensen zich groen en geel, een kleur die groene spechten al van zichzelf hebben, ze ondervinden daar in het geheel geen last van.”
De reegeit
“Deze reegeit liet zich dit voorjaar regelmatig zien rond de Prins Hendriklaan in Esbeek. Met beleid, wat geduld en geluk, kon ze vanaf de rijbaan goed geobserveerd worden. Zij liet zich niet snel verontrusten en ging behoedzaam haar gangetje. Het is meer dan waarschijnlijk dat zij in die periode haar kalf(jes) in de korte nabijheid had, rustend in het bos tot de volgende zoogbeurt.”
Eekhoorntjes
“Fietsend door een mooie laan met beuken en eiken zie ik op behoorlijke afstand een paar eekhoorntjes. Het leek wel of ze druk bezig waren met tikkertje spelen. Ik stopte en liet me verwennen door dit aandoenlijke schouwspel. Ze gingen zo op in hun spel dat ze de gluurder niet in de gaten hadden. Voorzichtig haalde ik mijn camera tevoorschijn en rustend op het stuur nam ik alvast vanaf behoorlijke afstand de eerste foto’s. Het werd steeds spannender en ze kwamen steeds dichterbij. Als de voorste tot op zo’n 4 meter genaderd is, neemt hij plotseling een dennenappeltje uit de berm en springt zijwaarts tegen een eik, met zijn vangst geklemd tegen het lijf. Klik, klik, klik. Wat een dag.”