Jozef van der Heijden voorkomt klein leed
Uitvliegende bonte specht gered van verdrinkingsdood

De jonge specht is nog net als hij klauterend tegen de boom zijn eerste voer krijgt van zijn moeder

Mei 2020


De natuur laat zich op dit moment van zijn beste kant zien, ook al beginnen er steeds meer planten last te krijgen van de droogte. De tijd dat de er ‘in mei elke vogel zijn ei legt’ ligt al geruime tijd achter ons. Mei is nu steeds meer de maand dat de eerste jongen uitvliegen. In de omgeving van landgoed De Utrecht en het Wellenseind in Lage Mierde, werd bij dat uitvliegen door een oplettende voorbijganger een klein drama voorkomen.
De diversiteit van veel diersoorten, met name de vogels, staat wereldwijd onder druk, Nederland vormt daarin geen uitzondering. Daarom is het wel opmerkelijk hoeveel spechtensoorten er op dit moment in de omgeving voorkomen. Naast de zwarte- en de groene specht, kennen we de bonte specht, maar alleen daarin zijn er ook nog drie ondersoorten: de grote, de middelste en de kleine bonte specht.
Een ouderpaar van de middelste bonte specht had een mooie nestruimte uitgehakt in een boom in het natuurgebied nabij het riviertje De Reusel. Het water daarvan staat door de droogte op dit moment niet al te hoog. Maar wat het ouderpaar waarschijnlijk niet voorzien had, was het risico dat de jongen bij het uitvliegen niet naast, maar in het water terecht konden komen!
Hulselnaar Jozef van der Heijden zag het bij toeval gebeuren en hij stak meteen de handen uit de mouwen. Hier zijn relaas:
“Toen ik vanmorgen bij de Middelste bonte specht aan kwam kon ik de jongen al luid horen kwetteren. Het gekwetter kwam niet vanuit het nest, maar vanuit de bomen nabij de nestholte. Het uitvliegen was begonnen. Op het moment dat ik mijn camera op het nest richtte, meende ik dat ik er nog eentje uit zag vliegen. Er zat er dus toch nog een op het nest. Tijdens het voeden kwam het jong beduidend verder uit het nest, dan de dagen ervoor. Tussen het voeden, waarbij het jong zijn kopje uit de boomholte steekt en de ouder verticaal hangend tegen de boom hem voedert, kwam het jong zelfs zó ver uit het nest, dat ik mij voorbereidde op het uitvliegen.
Maar toen werd mijn aandacht getrokken door gespetter in het water van de Reusel. Ik dacht dat het een eend was in de naastgelegen beek, maar tot mijn verbazing bleek dat een van de uitgevlogen jonge spechten te zijn die in het water terecht gekomen was. Zonder lang na te denken sprong ik in het water, om zo het drijfnatte vogeltje van een verdrinkingsdood te redden. Ik heb de natte drenkeling in de zon tegen een boomstam gezet, zo kon z'n lichaam opdrogen en opwarmen. Het jonge vogeltje moet al in het water gelegen hebben voordat ik daar arriveerde.  
Teruggekomen bij mijn camera, was het wel erg rustig geworden bij de nestholte. Beide ouders kwamen met voedsel, maar er kwam geen reactie vanuit het nest. Tijdens mijn reddingsactie bleek dat ook het laatste jong het nest verlaten had. Een gemiste kans om het uitvliegen vast te leggen. Mijn teleurstelling maakte al snel plaats voor het goede gevoel dat ik had met betrekking tot het redden van het jonge vogeltje. Zonder mijn aanwezigheid zou het gestorven zijn, was het niet door verdrinking, dan wel aan onderkoeling.
Het natte vogeltje bibberde een tijdje van de kou en bleef wel een half uur bewegingsloos tegen de boom hangen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om nu te vertrekken en ben zo stil mogelijk ter plaatse gebleven. Een paar keer dacht ik dat het zachtjes piepte, de zonneschijn deed zijn werk. Het vogeltje werd wat beweeglijker en klom zowaar langzaam iets omhoog. Toen het ook luid om z'n ouders begon te roepen, begon ook mijn hart weer sneller te kloppen en geloofde ik in een goede afloop. Na een tijdje kwamen beide ouders bij het jong en kreeg het weer te eten. Daar knapte het duidelijk van op. Het klom steeds verder tergen de boom omhoog en begon zelfs het verenkleed te verzorgen. Toen het zo'n meter of zeven hoog in de boom was geraakt, heb ik mijn apparatuur opgepakt en ben met een goed gevoel naar huis gereden.
Het komt wel goed met de bijna verdronken jonge Middelste bonte specht. Het was goed bekomen van de kou en wordt nu net als z'n broertjes en zusjes nog een tijd door de ouders gevoed.  Doordat ik wel de voedingsmomenten vast kon leggen, ben ik uiteindelijk rijkelijk gecompenseerd voor het missen van de uitvliegmomenten. Het vogeltje heeft nu een nieuwe kans om op te groeien tot een volwassen vogel en kan zo volgend jaar voor nageslacht zorgen.”
Wil je meer vogelnieuws volgen van fotograaf Jozef van der Heijden? Kijk dan op
Jozefvanderheijden-foto.nl.