Honderd kaarsjes bij madonna
Peet de Graaf belandde in een hel, maar herstelde weer van Corona

Mei 2020

De madonna kijkt vanuit haar stolp de kamer in van Frans en Peet de Graaf uit Diessen. De beeltenis van Maria zag vanaf half maart continue kaarsjes voor zich branden met maar één doel: zorg dat Peet weer thuiskomt. Vanuit een Duits ziekenhuis vocht Peet intussen voor haar leven, ook al maakte zij dat vanwege het Coroma, niet bewust mee. Na enkele honderden kaarsjes gebeurde waar iedereen op hoopte: Peet keerde weer naar huis. De ziekte Corona overwonnen, maar ze zal nog aan moeten sterken. Veel aansterken!
Een huis vol bloemen en honderden kaarten tonen de steun die Frans en peet ontvingen in de bijna twee maanden dat de ziekte speelde. Ze loopt nog even met een rollator rond, maar kijkt alweer helder de wereld in. Veel herinnert zij zich niet van de periode dat ze opgenomen was, want door de coma is er een zwart gat van enkele weken.
Ze lag wekenlang in coma in het ziekenhuis van Krefeld, waar geen van haar naasten op bezoek mocht komen. Toen ze weer ontwaakte zag ze mensen met maskers op, die een voor haar vreemde taal spraken. Even dacht ze dat ze al in de hemel was, maar toen drong het tot haar door: dit is echt, dit is hier en nu. Maar waar ben ik dan toch belandt?
Peet is een gezonde vrouw van 63 die in het dagelijkse leven in de huishouding van mijnheer pastoor ondersteund. Ze kan dat werk altijd in de buurt van haar eigen thuis doen, want vanuit haar kamerraam kijkt ze tegen de Diessense pastorie aan.
Maar dan is het half maart als ze lichte ziekteverschijnselen krijgt. Het woord corona wordt nog niet genoemd, ook al twijfelt de huisarts even. Met het advies om binnen te blijven, begint ze met haar man aan een vrijwillige thuisquarantaine. Maar na een week worden de klachten erger en krijgt ze ook koorts. Via de tijdelijke huisartsenpost in Elckerlyck in Hilvarenbeek, gaat ze naar het ziekenhuis. Haar man zag haar nog de Elckerlyck binnenlopen, maar daarna niet meer zelfstandig naar buiten. Ze wordt opgenomen in het ETZ in Tilburg, waar haar herinnering al snel wegvalt.
“Ik heb later gehoord dat ik al snel op de IC lag en beademd moest worden,” zegt ze. “Maar ik weet er zelf niets meer van.”
In Duitsland is er veel hectiek rond haar bed, zo is haar later duidelijk geworden. Een embolie in haar arm, beademd worden in buikligging en niet aanspreekbaar door het coma.
Ze oogt anderhalve maand later nog fragiel, maar kijkt wel weer met een montere blik het leven in.
Haar man maakt de hele toestand van een afstand, mee. Vanaf het moment dat ze verplaatst wordt naar een ziekenhuis in het Duitse Krefeld, staat hij letterlijk op afstand.
Bezoek is daar niet toegestaan en de communicatie met de verzorgenden verloopt maar mondjesmaat. Toch hebben ze alleen maar lof over het ziekenhuis en de verzorging. Ze horen pas achteraf dat Peet enkele keren door het oog van de naald kroop. Als hij op de dag van zijn verjaardag, op 22 april, voor het eerst een beeldverbinding met haar heeft, springt hij een gat in de lucht. Het is het mooiste verjaardagscadeau dat hij kon krijgen.
Uiteindelijk ontwaakt ze in Duitsland uit haar coma, waarna ze nog een paar dagen in het ETZ verblijft. Ze kan het allemaal navertellen, al is ze over de comaweken snel uitgepraat omdat ze die niet bewust meemaakte. Frans heeft nu zelf de indruk dat hij weer een nieuwe vrouw heeft en hij vergeet niet om elke dag te genieten dat ze samen zijn. Ze hebben samen vertrouwen in de toerkomst, al moeten ze er niet aan denken dat er misschien nog een tweede Coronagolf komt. Ze kijkt naar de ene kant in haar kamer waar de Madonna haar aankijkt, nu zonder een brandend kaarsje ervoor. Aan de andere kant ziet ze de pastorie, waar pastoor Marc Massaer het nog even zonder haar hulp moet stellen.