In wat voor tijd leven wij?
Corona nieuws week 16

April 2020


Terwijl de Corona crisis weer een nieuwe week in gaat en we elke dag van de nieuwslezer weer het aantal slachtoffers en ziekenhuisopnames vernemen, vragen we ons af hoe het verder moet deze zomer. Intussen is één ding duidelijk: het wordt een zomer die zeker de geschiedenisboeken in zal gaan. Een zomer die komt in het rijtje van de Spaanse griep uit 1918 en waar we later onze kleinkinderen over zullen vertellen. Als we dat dan doen kunnen we in ieder geval zeggen: en ik heb het overleefd.
Dat het bijzondere tijden zijn, daar zal elke lezer het wel met mij eens zijn veronderstel ik. We maken dingen mee die we tot voor kort niet voor mogelijk hielden. Alle restaurants en campings voor maanden op slot. De kinderen en kleinkinderen die geen paaseieren komen zoeken, nee, die je het hele weekend niet ziet en die je al meer dan een maand niet hebt kunnen knuffelen.
Gelukkig maakt deze bijzondere tijd ook veel mooie dingen in de mensen los, dat laten de voorbeelden van een Esther Nooijens met haar straattekeningen en Finn Wolfs met zijn kaartenactie wel zien. Vanuit het open raam van de Clossenborch horen hoe hartverwarmend lief de verzorgsters zijn voor de oudjes, nu zij de enigen zijn die daar over de vloer mogen komen. Verzorgsters die zich overigens wel steeds meer zorgen maken over hun eigen gezondheid want er waren afgelopen week erg veel mensen die in de zorg werken en die thuis kwamen te zitten met klachten. De kok in het ETZ die met licht klachten geen enkel risico liep en de thuiszorgmedewerkster die dagenlang moest wachten op een Coronatest.
Ik zelf schrok me rot toen ik hoorde dat de vader van mijn buurman bij de getroffen landgenoten behoorde: 90 jaar en ook positief getest. Ik besefte me plots dat ik de goede man nooit meer zou zien en dat ik zelfs geen afscheid van hem kon nemen. Ik leef ongelofelijk mee met alle kinderen en kleinkinderen. Ook alle Kempische muzikanten die altijd samen met de man muziek hebben gemaakt, zoals in het Kempisch seniorenorkest.
Maar net zo goed als deze crisis veel goeds in de mensen naar boven haalt, gebeurd helaas ook het omgekeerde. Bij een champignonautomaat in Reusel had de boerin desinfectiezeep gezet als service voor haar klanten. Een van die klanten nam een bakje champignons uit de automaat, bekeek de zeep en stak die vervolgens zonder blikken of blozen in haar tas. Helaas voor haar staat het op camerabeelden en gaat het op dit moment via facebook rond. Net zo triest was de ervaring van een Tilburgse arts toen de partner van de patiënt die hij aan het onderzoeken was, in zijn kasten rommelden en probeerde de mondkapjes mee te nemen.
Maar goed, wij, de verslaggevers van de Hilverbode, hebben weer ons best gedaan om deze week weer wat leesplezier in uw huiskamer te brengen. Tot in betere tijden zullen we maar zeggen. Of zoals een lieve schoonzus van mij bij elke vakantie zegt: Carpe Diem!!