Hilvarenbeek heeft hem!
Geert Eltink reed honderd duizend kilometer in scootmobiel

Oktober 2020

Elke jongen of meisje die opgroeit, heeft zo zijn idealen. De een wil uit blinken in de sport, de ander in de liefde. De een is goed met zijn handen, een ander moet het meer van zijn intellect hebben. Maar eigenlijk gaan we er toch allemaal van uit dat we toch minstens tachtig jaar worden en dat in een goede gezondheid!
Maar de praktijk is zo vaak anders!
Soms kom je dingen tegen die je niet voorzien had en loopt jouw levenspad anders dan voorzien. Dan blijk je niet zo goed te zijn in datgene wat je graag had willen doen of met die gezondheid loopt het anders dan je voorzien had. Dat overkwam ook Geert Eltink uit Hilvarenbeek.
Ooit, toen Henk Baars wereldkampioen werd had Diessen de slogan: Diessen heeft hem. Datzelfde kan nu van Hilvarenbeek ook gezegd worden, maar dan op een ander vlak.
Geert vierde onlangs zijn 68ste verjaardag, maar hij is zich daarbij bewust dat hij zijn allergrootste ideaal niet meer waar kan maken: chauffeur zijn.
Als kind al droomde hij ervan om het grote stuur in handen te nemen en het lukte hem ook prima om de benodigde rijbewijzen te halen. Al snel toerde hij met een truck door Nederland en soms zelfs nog verder dan de landsgrens. Het gaf hem altijd een gevoel van vrijheid en zelfstandigheid. Hij gaf zijn ogen overal goed de kost en bij de bedrijven waar hij kwam legde hij mooie contacten. Moeiteloos passeerde hij in zijn truck de grens van 1 miljoen kilometer en alle echte chauffeurs weten wat dat betekent!
Maar aan zijn actieve bestaan dat ook nog het kenmerk van huisje-boompje-beestje had, kwam abrupt een einde. Ver voor het punt dat hij zijn sleutels aan de haak had willen hangen moest hij er al noodgedwongen mee stoppen. Weg het leven als vrije chauffeur en weg al die idealen. Een probleempje in zijn hersenen zorgde ervoor dat hij zijn verdere leven verder moest met een aantal fysieke beperkingen.
Maar hoeveel Geert ook kwijt was, één ding raakt hij nooit kwijt en dat is zijn positiviteit. Hij behield ook zijn drive om mensen te ontmoeten en om zoveel mogelijk van de wereld te blijven zien, maar hij moest zich wel aanpassen.
Nadat duidelijk was dat hij nooit meer zelf in een truck zou rijden, nam hij ook genoegen met een scootmobiel. Hij ging ritjes maken en hij bleef zijn omgeving in zich opnemen. Kilometer na kilometer!
Er waren dagen bij dat hij wel honderd kilometer op een dag aantikte en net zo goed als hij in zijn truck de 1 miljoen kilometergrens passeerde had hij voor zijn scootmobiel ook een grens die hij graag wilde slechten: de honderd duizend kilometer.
Honderdduizend
Het lukte hem uiteindelijk om die grens te behalen. Het werd geen feestelijk moment met slingers en ballonnen want hij signaleerde het in zijn eentje. Maar het gaf hem wel het gevoel van eigen waarde terug. Geert weet dat sommige dingen in het leven onomkeerbaar zijn, de beperking die hij opliep is daar een voorbeeld van. Maar verder gaat hij niet bij de pakken neerzitten, nu niet en nooit niet. Hij weet door alle indrukken die hij elke dag weer opdoet, dat er nog veel dingen in het leven de moeite waard zijn. Ook in een tijd van Corona, waarbij veel mensen zich beperkt voelen haalt hij zijn schouders op en past zich weer aan de omstandigheden aan. Dat is Geert Eltink, de man van de honderd duizend in de scootmobiel.
En als je hem in Hilvarenbeek of omgeving ergens tegenkomt, dan mag je altijd je hand op steken of een drukje op de claxon geven. Geert zal je altijd teruggroeten, hoe kort het moment van ontmoeting ook is.