Haar liefje moest op transport naar Duitsland
Maria Heesters overwint al 100 jaar alles.
Maart 2025
In één oogopslag kan Maria Heesters-Van Gompel vanaf nu de beide huizen zien waar ze in Reusel woonde. Als ze op haar nieuwe bankje naar de Molenberg zit, ziet ze het huis waar ze eerder woonde en aan de andere kant in de Beukenlaan waar ze nu woont. Gisteren (dinsdag 18 maart) werd ze 100 jaar.
,,Maria, je werd ooit de meest ideale vrijwilliger genoemd bij alles wat je deed voor verenigingen en vooral d’n Aachterum,” zegt burgemeester Annemiek van de Ven bij de onthulling van het eeuwbankje.
,,Als oudste van tien kinderen moest ik al vanaf mijn dertiende mee naar de sigarenfabriek,” kijkt Maria Heesters terug. ,,Ik had erg graag verder geleerd, maar er moest geld op de plank komen, in mijn geval ruim drie gulden per week!
Als Maria Heesters (geboren van Gompel) terug kijkt op haar leven, beseft ze dat ze veel geluk heeft gehad. Het merendeel van haar broers en zussen heeft ze nog om zich heen en samen met haar man Jan leidde ze een mooi leven. Maar niet alles liep van een leien dakje. ,,Op mijn achttiende had ik Jan Heesters leren kennen. Het was midden in de oorlog en hij moest onderduiken, maar werd gesnapt. Twee jaar lang was hij weg en kende ik zijn lot niet. Maar toen hij uiteindelijk uit Duitsland terug kwam wist ik dat ik hem nooit meer los zou laten. Enkele jaren later trouwden we en we kregen samen drie mooie kinderen. Dat hadden er ook vier kunnen zijn, maar van eentje moesten we al snel afscheid nemen.”
Als Maria over haar leven vertelt, lepelt ze nog moeiteloos alles op uit haar geheugen. Dat ze verhuisden naar de beukenlaan en dat ze samen dertig jaar naar Limburg op vakantie gingen. Ze was bij meerdere Reuselse verenigingen een graag geziene kracht. Ze verkocht jarenlang loten van de staatsloterij, maar was ook meer dan dertig jaar vrijwilliger in D’n Aachterum. Ook hielp ze bij de dansgroep en tal van andere zaken. De Koninklijke onderscheiding die ze in 2005 hiervoor ontving hangt fier in haar huiskamer naast die van haar man.
Ze woont nog steeds zelfstandig en maakt gebruik van ondersteuningsaanbod in haar eigen dorp, zoals de Höskamer. Maar ze weet ook hoe het haar gelukt is om ongeschonden de honderd te bereiken: ,,Je moet je elke ochtend met koud water wassen, dan blijf je jong,” zegt ze. Dat ze jong blijft laat ze ook zien door nog alle afspraken zonder agenda te onthouden.
Gisteren vierde ze haar eeuwfeestje samen met haar drie kinderen, 7 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen.
Nu ze de honderd heeft bereikt kijkt ze nergens meer naar uit. ,,Ik ben ’t hier nog lang nie muug, mer ik heb intussen wel genoeg gezien.”