Walter van Erven baalt van de rammelende kopjes
Ronkende helikopterbladen bezorgen overlast
Maart 2020
“Of we nu binnen of buiten zitten, het dringt door merg en been en inmiddels zijn er al de eerste scheuren in ons huis.” Walter van Erven, inwoner van de Grote Voort in Hilvarenbeek is droevig en verdrietig, maar ook gewoon boos. Met zijn 81 jaar probeert hij samen met zijn vrouw nog van het leven te genieten, maar als de helikopters van de luchtmacht naderen voor hun dagelijkse doorsteek van Oirschot naar Gilze-Rijen, dan begint de ellende weer. “En dan heb ik nog het geluk dat ik mijn gehoorapparaat uit kan zetten,” zegt hij. “Mijn vrouw kan dat niet.”
Het commando van de luchtmacht nam de informatieavond over de helikopters in Haghorst afgelopen week erg serieus. “Wij willen de signalen van de inwoners graag direct horen,” zegt commodore Robert Adang van de luchtmacht. “Natuurlijk kennen we de beleving al van de vele klachten die we ontvangen, maar hoe moeilijk een oplossing ook is, we werken graag aan verbeteringen.”
“Maar als mijn kippen op stok zitten en er komt zo’n ronkende heli over, is er grote paniek in de stal,” zegt Jeroen Bertens van de Ontginningsweg in Haghorst.
Het verhaal van de luchtmacht wordt op een doordeweekse woensdag uitgestrooid over de hoofden van zo’n 150 bezorgde inwoners en enkele bezorgde natuurliefhebbers. De uitleg die Adang geeft over elk stukje Nederland dat vol zit, wordt wel begrepen, ook dat het belangrijk is voor de heli’s om niet op te grote hoogte de toestellen van Eindhoven Airport te kruisen.
“We streven er naar om de lijnen van het kanaal en liever nog de A58 te volgen,” legt de Commodore uit. “Maar langs de A 58 hebben ze nu enorme windmolens geplaatst, daar moeten we op veilige afstand van af blijven. Het kanaal volgen is dan een reële optie, we blijven dan iets boven Haghorst en Hilvarenbeek en buigen daarna onder Tilburg en Goirle door.”
Als Walter van Erven het verhaal van Adang hoort, snapt hij er helemaal niets van dat ze dan toch over de Grote Voort denderen. Volgens Adang kan dat niet, maar Erven weet echt dat het geen ooievaars zijn die hij waarneemt, maar wel helikopters, soms zelfs een chinook met dubbele rotorbladen. Elke rotor heeft drie twaalf meter lange bladen, die vier maal per seconde de lucht wegsnijden.
“Dat geklapper van de wieken is het ergste,” zegt Jeroen Bertens. Hij toont een opname met zijn telefoon dat er een heli vlak boven zijn stal vliegt.
Guusje van Vuure, van afdeling communicatie van de Luchtmacht bestrijd dat de video van Bertens aantoont dat deze kort boven de stal vloog. “Het is erg moeilijk om vanaf de grond de hoogte goed in te schatten,” zegt ze. “Mensen schatten die vrijwel altijd te laag in. Ga er maar vanuit dat deze heli op minsten 250 meter vloog. Bertens kan het niet geloven.
Intussen doceert Adang dat de doorsnee vlieghoogte 300 meter is.
Wim Blankers die vanuit de dorp coöperatie de informatieavond mee opzette, is sinds kort aangesloten bij het COVM, een overleg waar onder andere de geluidshinder wordt besproken. Daar blijkt dat het nog niet eens duidelijk waar de klachten van de inwoners van Haghorst binnen komen en besproken worden. Het aantal geregistreerde klachten liep in 2019 op van 30 in 2018 naar 96 in 2019. Maar bij een rondgang onder de luisteraars in Den Horst blijkt dat vrijwel niemand weet waar je de klachten neer kunt leggen.
Een ander heikel punt is de overlast op de natuur. De aanwezige leden van enkele natuurwerkgroepen praatten de blauwe brigade kort bij over de grutto’s die net in het Diessens Broek hun stekkie hebben gevonden, een van de laatste toevluchtsoorden voor deze vogels. Maar net in de tijd dat ze broeden en hun jongen hebben, zijn de vliegbewegingen het grootst.
“Maar onze vliegers moeten wel kunnen oefenen,” zegt Adang. “Boven elk stukje Nederland is wel iets: of er woont iemand, er zitten kippen of broedende grutto’s. U als burger en de Nederlandse overheid wil een leger en de praktijk van alledag is dat we dit ook echt nodig hebben.”
“Maar kunnen die toestellen dan ‘s nachts niet bij Eindhoven Airport blijven?” is een van de vragen.
Terwijl de laatste bezoekers nog naar de radar-uitdraai kijken waar de vliegbewegingen van de laatste maanden in af te lezen zijn, gaat Walter van Erven weer naar huis. Hij is nog steeds droevig en kan geen positief verhaal aan zijn vrouw overbrengen. Zij zal ook de rest van haar leven de kopjes vast moeten lijmen op de tuintafel.
Het enige goede nieuws dat de inwoners van Haghorst te horen kregen is dat de vliegers vanaf januari net iets noordelijker vliegen. Helaas voor Jeroen Bertens is dat nog dichter bij zijn kippenstallen en het is opmerkelijk: nog niemand heeft gemerkt dat dit al een maand lang gebeurd.
Na enig aandringen wordt de plek voor klachten over vliegende helikopters nog genoemd:
http://samenopdehoogte.nl/