Van wak tot pikzwart

Januari 2017

John Sesink, voor even nog alleen op het zwarte ijs

Voor even was natuurven De Flaes in Esbeek het middelpunt van Brabant. Van heinde en ver stroomden sportieve schaatsers toe om even aan het ijs te proeven. Op donderdag 19 januari de eerste waaghalzen. De vrijdag daaropvolgend werden er al echt rondjes geschaatst. Maar niet zonder risico!

 ‘Normaal ben ik echt geen waaghals,’ zegt Vessemnaar John Sesink. Hij stond vrijdag als een van de eersten op het ijs en als er een persoon voor hem voorzichtig de grote ronde op de Flaes gaat verkennen, gaat hij er achter aan. Maar wel met een nat pak als gevolg. Druipend vertrekt hij zo snel mogelijk naar huis. Anders vergaat het Esther Bax uit Uppel (bij Almkerk). Ze heeft er deze morgen een autorit van driekwartier voor over gehad. Ook al woont ze omringd door het water (De Biesbosch), er is nergens zo’n ijs als op de Flaes.

Esther Bax vertelt haar verhaal

‘Ik zag gisteren al een filmpje op facebook voorbij komen. Dan gaat mijn hart wel sneller kloppen hoor,’ zegt ze. Terwijl ze tussen de rondjes door even de chocomel uit de thermostas wegklokt denkt ze nog even terug aan een ervaring eerder. ‘Ja, ik ben er ooit een keer serieus doorgegaan,’ zegt ze. ‘Het kwam onverwacht: ineens lag ik in een wak, op een plek waar ik geen bodem voelde.’

Met haar schaatsen aan kon ze zich watertrappelend boven water houden. ‘Ik was zo hard tegen de rand van het wak aangegaan dat het serieus pijn deed. Het probleem was vervolgens om op het ijs te klauteren. Ik probeerde het eerst op mijn buik, maar telkens brokkelde de rand af of ik gleed terug. Het grote probleem is dat je geen houvast hebt.’

De speciale ijspriemen die ervoor in de handel zijn had ze niet bij zich. ‘Uiteindelijk lukte het me toch: vraag me niet hoe het gelukt is. Ik was helemaal alleen. Ja, achteraf best een eng moment.’

Als het wak-verhaal vertelt is en de chocomel doorgeslikt, gaat ze weer het ijs op.

Op de Flaes is het rond 10 uur drukker geworden, waardoor er meer scheuren ontstaan. Doordat nu ook de temperatuur oploopt wordt het er niet beter op. Enkele waaghalzen hebben de te schaatsen rond uitgebreid en in hun kielzog wordt er een rondje van ongeveer een kilometer geschaatst.

Komende nacht weer een beetje vorst voorspelt. Morgen de ronde weer wat groter?

Als Esther uiteindelijk van het ijs gaat, vertrekt daar ook Vivian Rodrigues. De Chileense marathonrijdster weert zich op dit moment goed in het nationale marathon-circuit. Ook zij vindt schaatsen op het natuurijs van de Flaes een bijzondere ervaring.

Vivian Rodrigues