Wies Pijs vijftig jaar politiek actief
Februari 2016
Reusel – Ze is de kleinste aan tafel en oogt fragiel. Niets ontsnapt er echter aan haar aandacht.
Wies Pijs (83) werd zaterdag in de bloemetjes gezet voor haar jarenlange inzet en betrokkenheid bij de lokale politiek. Ze ontving daarvoor ook een sculptuur waarin de samenwerking wordt uitgebeeld.
Pijs stond vijftig jaar terug als eerste vrouw in Reusel op de kandidatenlijst voor de gemeenteraad. Vanaf 1966 was ze politiek actief en nog steeds volgt ze vanuit de achterban van de partij Samenwerking de politiek.
“Op mijn 33ste zat ik in het bestuur van de vrouwenvereniging KVB en was daar ook provinciaal en landelijk actief. Ik werd door Emmerance Lemmens benadert om als eerste en toen nog enige vouw op de kieslijst te komen. Reusel kende in die periode slechts één partij, waardoor verkiezingen niet nodig waren. Er was vooraf aan de Raadsverkiezingen wel een groslijst stemming om de volgorde te bepalen. De eerste elf kwamen in de Raad, ik werd twaalfde.”
Enkele jaren later lukte het wel om in de Raad te komen en Wies combineerde dat toen met de zorg voor haar gezin en haar activiteiten voor de KVB.
“Ik zette s morgens al het eten klaar voor onze Wim en de kinderen. Ik was vaak van huis en ploos alles goed uit. Ik maakte het mee dat onze KVB-provincie zich afscheidde van de Nederlandse bond. Ik was daar heel de dag druk mee en had dan s avonds vaak nog een Raadsvergadering. Zo kon het gebeuren dat ik weleens met de verkeerde tas daar aan tafel schoof. Er werd dan geïmproviseerd en ik kwam er altijd wel uit.”
Pijs vindt dat iedereen de kans moet krijgen om alles uit het leven te halen. “Ik moest met mijn veertiende van school en toe de kinderen kwamen, stoppen met werken. Het heeft me nooit weerhouden om actief te blijven in verenigingen en in de politiek. Als ik erop terug kijk, voelt het goed.”
Ze vindt wel dat er in de lokale politiek door de jaren heen veel veranderde. “Alles is nu zakelijker geworden. Veertig jaar terug kenden we de mensen in het dorp, nu wordt er meer vergaderd over regels en procedures. Ik heb me steeds ingezet voor de sociaal zwakken in de samenleving. Van vrouwen die meer wilden als het aanrecht, tot de mensen met een beperking. Nu lees ik nog steeds alles van de partij door en ik volg alles zo goed als het kan. Helaas wil mijn lichaam niet altijd meer wat ik zou willen.”