wereldstad Saigon

Het is de grootste stad in Vietnam en naar verluid zijn er bijna evenveel brommers als mensen. Dat merken we al snel. We beginnen de dag met het boeken van een toer naar de Mekong Delta (ma en di) en de oorlogs-tunnels buiten de stad (wo). Deze dag gaan we wandelend door de city en doen als eerste het oorlogsmuseum aan. Hier een gedetailleerd verslag van alles wat de Amerikanen aangedaan en nagelaten hebben. Het is aangrijpend om de slachtoffers van chemische oorlogvoering te zien (Agent orange werd er gebruikt) maar ook aangrijpend om te zien hoe dit volk het allemaal doorstaan heeft. De laatste weken heb ik het levensverhaal van Kim Phuc gelezen, het meisje van de napalm aanval die huilend wegrende.  Ze kende een leven van ontbering ivm herstel van haar brandwonden maar later ook nog de repressie van het regime. Het boek over haar een is een historich document over de ontwikkelingen tijdens maar vooral ook na de oorlog

Diep onder de indruk vervolgen we onze weg. Via de keizerspagode en het vrouwen museum (ja echt) passeren we een park waar jongeren muziek maken. We gaan kijken en er zitten zo n dertig jongeren met een gitaar te zingen. Anderen staan er omheen en vallen bij. Ik raak in gesprek met Minh en zijn vriendin Quynh. Ze studeren beiden aan de universiteit, zijn jonge twintigers en willen graag Engels spreken om het te oefenen. Ze nodigen me uit om bij hen te komen zitten en ze maken fotos (ik ook van hen). Ze willen alles weten over Nederland en ze vertellen over hun stad en het leven hier. Het is een geanimeerd gesprek. Later vragen nog enkele anderen of ze erbij mogen komen, ook zij beheersen het Engels goed.

Leuke jongeren die voor ons een positief beeld schetsen van de bevolking hier. Actieve jongeren die iets van hun leven willen maken maar ook vrouwtjes die keihard werken om de straat schoon te vegen.

We besluiten de dag met een biertje en lekker maaltijd. Morgen vroeg vertrek voor tweedaagse in de Mekong met een home-stay als overnachting.

Tot later

H