Nieuwe herder
Met de komst naar Reusel kon de in Eindhoven geboren A.Verest zich sinds lange tijd weer uit drukken in het Brabantse dialect. Doordat hij in een gezin van 9 kinderen opgroeide in de lichtstad bleef hij in zijn hart steeds een Brabander. De in 1958 geboren pastoor maakte op 18 jarige leeftijd de keuze om in Nijmegen theologie te gaan studeren. Het was in 1977 een tijd waarin veel geloofszaken ter discussie werden gesteld. De seminaries die lang een interne priesteropleiding hadden verzorgd waren gesloten en via de studie theologie lag er in die tijd de enige mogelijkheid om zich te begeven op het pastorale vlak.
Voor Verest was zijn uiteindelijke doel nog niet geheel duidelijk. Hij vond het niet vanzelfsprekend dat zijn studie ging leiden tot het priesterschap en een keuze voor het celibaat. Veel zou afhangen van de ontwikkelingen die hij in die tijd zelf intens meemaakte en van de mensen die zijn pad kruisten.
Als jonge student had hij nog de hoop gehad om kant en klare oplossingen voor zijn vragen aangereikt te krijgen in zijn studie. De ervaring leerde hem dat hij zelf de oplossingen moest zoeken voor zijn vragen en vanuit de gedachte ‘dat alles een moge zijn’ kon hij invullingen geven aan zijn vragen en aan zijn levensdoel.
Priesterschap
in Nederland begon het priesterschap hem steeds meer bezig te houden. Hij begon als theologie docent te werken bij de kerkelijke academie in Den Bosch en het centrum voor huwelijk en gezin in Kerkrade. “Van de ene kant voelde ik mij onwaardig en onbekwaam maar van de andere kant voelde ik me niet zo zeer zo mezelf” zegt hij over dat moment. In de parochie in Vught was zijn eerst H.mis. In de Petruserk aldaar werd hij feestelijk binnen gehaald door de parochianen en na de mis was er een grote receptie in de kerk.
Na zijn diakenwijding moest er nog een keuze gemaakt worden tussen aan de ene kant zich te blijven concentreren op het geven van onderwijs òf alle tijd te geven aan het pastoraat. Het was de huidige bisschop, toen nog vicaris generaal Hurkmans die hem de juiste vragen stelde en hem deed beseffen dat zijn weg lag bij de mensen in een parochie. “Dan moet je daarvoor kiezen’” zei Mgr. Hurkmans.
Nieuwe parochie
Daarna ging het snel doordat in Reusel een plek vrij kwam door de pensionering van de zittende pastoor Hulskorte. “Mogelijk speelde het een rol dat Hulskorte en ik op dezelfde lijn zitten,” zegt Verest over zijn voordracht in het Kempische dorp. Met Pinksteren ‘ 97 hoorde hij voor het eerst van de mogelijkheid om naar Reusel te gaan en in september daarop ging hij er aan de slag.
Vanaf de eerste dag dat hij in Reusel aan het werk is probeert hij de Reuselse mensen zo goed mogelijk te leren kennen. Een blik in zijn agenda maakt duidelijk dat er heel wat huisbezoeken en jubileumvoorbereidingen gepland zijn. De pastoor die samen met de Reuselse mensen dé kerk wil zijn, ontmoette tijdens zijn eerste maanden als voorganger al veel parochianen. Naast degenen die de leiding hebben in de parochie zag hij ook vele andere mensen die zich als vrijwilliger onbaatzuchtig inzetten om alles wat er is, in stand te houden. De pastoor verwacht er derhalve “goeien aord” te krijgen in de parochie waar nog elke ochtend een Woord- en Communiedienst is.
HW 2000