Roos en To hebben de hoop terug.

 Hilverbode september 2015

Ze zijn 90 en 94 jaar en er is maar weinig dat ze ontgaat. To Hendrikx (90) en Roos van der Staay (94) bewonen beiden een aanleunwoning bij Lindenhof in Lage Mierde. Ze hebben beide hun motieven om bezorgd te zijn over sommige dingen in het leven. Maar ook dankbaar.

Zaterdagavond 5 september waren ze beiden aanwezig bij de dienst-nieuwe-stijl in Lage Mierde en beiden durfden ze het aan om voor een volle zaal hun dankbaarheid uit te spreken.

‘We hebben samen jarenlang de diensten in de kapel van Lindenhof voorbereid,’ zegt Roos. Met heldere ogen kijkt ze me aan, met een gedrevenheid die je niet van een 94-jarige zou verwachten. ‘Voor zover ik weet ben ik u de oudste van Lage Mierde,’ zegt ze.

Over de gang van zaken, waarbij ze stopten met hun betrokkenheid in de kapel van Lindenhof, wijden ze liever niet uit. Dat het hun niet lekker zit is ze nog aan te zien.

De dienst in De Ster in Lage Mierde is goed bezet, nagenoeg alle 250 stoelen zijn bezet. Ook het podium is goed gevuld, met de zangers en muzikanten van Klein Akkoord. Met de nodige passie nemen ze de luisteraars mee naar het thema van de avond: dankbaarheid. De initiatiefnemers hadden er veel aan gedaan om de betrokkenheid van het publiek zo groot mogelijk te maken. Intenties om voor te bidden en op een kaartje kon weergegeven worden waar iedereen dankbaar voor is.

De betrokkenheid werd nog vergroot door de persoonlijke ’getuigenissen’ van een aantal dorpsgenoten. Mensen uit het dorp, mensen uit de straat. Mensen zoals To en Roos, die anderen graag hun boodschap mee willen geven. Waar ben ik dankbaar voor?

De waardering bleek op vele momenten uit het applaus voor de sprekers. Geen dogma, protocol of regeltjes. Daarvoor in de plaats wel beleving, bezieling en: dankbaarheid.

Een opvallende spreker was emeritus Pastor Cor Daems die de dienst met een zegen afsluit. ‘Als we de weg met onze kerken niet op afgelegd hadden zoals het nu gegaan is, waren we niet beland waar we nu zijn’, zegt hij. ’Het is mooi dat de mensen zelf het initiatief nemen om bij elkaar te komen. Dat het een ruimte buiten de kerk is, is in feite van ondergeschikt belang,’ zegt hij als iedereen zich weer naar huis spoed.

Roos en To doen het ook na de dienst rustig aan. Hun woning is op loopafstand en tijd hebben ze genoeg. Tijd om een praatje te maken en tijd om nog even terug te blikken. Tijd ook om dankbaar te zijn.