Boere-Sjef doet een stapje terug
blad Kemphaan 1999
“Nu d’n Aachterum klaar is, is m’n wèrrek gedaon”
Met zijn 75 jaar zag hij een mooi moment vind om enkele van zijn bijbaantjes af te schuiven. Hij was de eerste voorzitter van de Stichting Ontmoetingscentrum Ouderen Reusel en was de grote stimulator achter de oprichting van d’n Aachterum. Reusel kende hem natuurlijk al langer want als agrariër zat hij jaren terug al in diverse besturen van organisaties. Ook de gemeenteraad vertegenwoordigde hij 20 jaar en jaren was hij voorzitter van de plaatselijke Rabobank. Tijd dus om het rustiger aan te doen en tijd om eens te gaan buurten bij Sjef Janssen.
“Van mijn 19-de tot nu toe heb ik steeds in besturen van allerlei verenigingen en organisaties gezeten,” vertelt Sjef Janssen als hij thuis met zijn vrouw Jaan aan de koffie zit.
In de Sleutelstraat in Reusel hadden de ouders van Sjef een gemengd bedrijfje dat hij na de vroege dood van zijn vader voortzette. Hij bouwde het om tot een fokvarkensbedrijf maar veel van zijn tijd werd altijd in beslag genomen door zijn vele bestuurstaken. Bij de varkens K.I. was hij voorzitter en bestuurslid bij de Stamboek vereniging van deze dieren. Bij de boerenbond was hij ook jaren de voorzitter, bij het Pakhuis zat hij in het bestuur en ook in de parochieraad was hij geen onbekende. Het is wel duidelijk dat zijn vrouw en zijn 5 kinderen hem nogal eens moesten missen als ze thuis aan tafel zaten of als het werk in de stallen gedaan moest worden. “Ons Jaan stond er altijd helemaal achter” vertelt Sjef. “Het kwam vaak genoeg voor dat ze het vee al verzorgd had als ik weer eens laat van een vergadering terugkwam”.
Rustiger aan
Sjef had op tijd in de gaten dat het ook anders kon en hij stopte met het werk op de boerderij om op 58 jarige zijn bedrijf van de hand te doen. Een opvolger in eigen gezin was er niet, en in De Lend kwam er een leuk huisje vrij waar hij met zijn vrouw ging wonen. De man die verwacht had het nu rustiger aan te kunnen doen werd al snel weer voor nieuwe baantjes gevraagd. Jong Nederland strikte hem voor de ‘verjaardagsaktie’, iets wat hij nu al weer 16 jaar doet en hij werd voorzitter van de ‘Plaatselijke Raad’ een adviesorgaan voor ouderen in de gemeente, nu Seniorenraad geheten. “Jan Vrijssen kwam mij ook nog vragen voor het bestuur van de KBO maar hij had niet in de gaten dat ik nog niet eens lid was van deze ouderenvereniging”. Sjef besloot het toch maar te doen en meldde zich aan als lid om op de eerstvolgende ledenvergadering tot penningmeester te worden gekozen en in 1988 volgde hij Jan Moeskops op als voorzitter.
Van het gecoördineerd ouderenwerk was hij inmiddels ook bestuurslid geworden.
De oude Aachterum.
De leden van de ouderenbond hadden tot aan ‘89 altijd gebruik gemaakt van de zalen die er in Reusel waren maar door afspraken met de gemeente kon dat alleen maar op die uren dat de eigenaren die zalen zelf niet nodig hadden. Toen Sjef een advertentie las waarin het houten noodgebouw van de Rabo bank te koop stond begon hij hierover na te denken. Zou dit misschien een oplossing voor het ruimte probleem kunnen zijn? Sjef besloot er eens een nachtje over te slapen en droomde er zelfs van. Hij zag een ruimte voor zich waar ouderen elkaar konden ontmoeten, op elk uur van de dag en waar ze samen aktiviteiten konden houden.
Sjef had zijn droom en inspireerde anderen met zijn ideeën. “Anderen vonden me wel eens dominant, zo kreeg ik te horen, maar ja je moet nou eenmaal doordouwen want anders gebeurt er nooit iets”. In overleg met de gemeente, die in eerste instantie niet gelukkig was met het idee, en met de zusters in Reusel werden de plannen verder uitgewerkt. Als locatie kwam een gedeelte van de zusterstuin in beeld en aan de achterkant van de Mariahof verrees in 1989 het houten noodgebouw als nieuwe ontmoetingsruimte. Sjef had gemerkt dat hij van het bejaardenhuis de Mariahof alle medewerking kreeg wat zeker te danken was aan het voordeel dat het bejaardenhuis zelf had aan deze nieuwe ontmoetingsruimte.
Om het geheel van eigendommen goed te kunnen beschermen was in ‘89 een stichting in het leven geroepen. Het doel was het beheer en de exploitatie te kunnen voeren en de stichting kreeg de naam Stichting Ontmoetingscentrum Ouderen Reusel (SOOR).
De droom van de KBO-ers was met de plaatsing van de houten Aachterum nog niet gedaan en in ‘93 werd er met de gemeente over gesproken om het gebouw te vervangen door een nieuwbouw. Voor de bereikbaarheid zou de ingang van de Mariahof verlegd moeten worden maar dat bleek al snel veel te duur. Toen er later opnieuw besprekingen waren vonden de gemeente,het bejaardentehuis en de SOOR elkaar wel en de gezamenlijke plannen konden uitgewerkt worden. Met enkele subsidies kon de begroting rond worden gemaakt en in 1996 werd er met de bouw van het nieuwe gebouw begonnen. In oktober van het vorig jaar was het zover gereed dat het in gebruik genomen kon worden. “De openingshandeling verrichte ik samen met zr Josepho door een plaquette te onthullen. Van de zusters hadden we de grond kunnen kopen en zij stonden vanaf het begin positief tegenover onze initiatieven” zegt Janssen.
De nieuwe Aachterum
Voor de naam van het gebouw werd een prijsvraag uitgeschreven en het bestuur van de SOOR had intern al afgesproken dat de naam die het meeste voorkwam het zou worden. Of het er aan lag dat zijn Jaan een van de drie inzenders was van ‘d’n Aachterum’ bevestigd hij niet, maar een prijs werd er nooit vergeven aan de winnaars. Sjef vond het wel een passende naam, niet alleen omdat het gemoedelijke van het op bezoek komen symboliseert maar ook omdat de ruimte achter de Mariahof ligt en dus achterom te bereiken is.
De inrichting rond het gebouw en de afwerking kostten nog enige tijd maar met de installatie van het oude klokkentorentje zag Sjef Janssen een periode afgesloten worden. “Het was een tijd waarin ik het soms nog drukker had dan vroeger op mijn bedrijf. Stilzitten was niets voor mij en hiermee kon ik mijn vrije tijd goed besteden”. Sjef vindt het werk voor en aan de oude en de nieuwe Aachterum hoogtepunten in zijn werk, iets dat hij steeds met volle inzet deed. Hij ziet het nieuwe gebouw dat er staat als een aanwinst voor Reusel en ziet het als voorbeeld wat er in samenwerking met anderen bereikt kan worden.
Sjef vindt dat zijn vrouw nu meer tijd van hem verdient en hij heeft zich voorgenomen om meer dingen te gaan doen die ze samen leuk vinden. Helemaal stil zitten kan hij overigens nog steeds niet want hij heeft nog enkele kleine functies bij enkele verenigingen en ook sluit hij niet uit dat hij biljartend in d’n Aachterum aangetroffen kan worden. Bij de KBO nam Jan Jansen eerder al de voorzittershamer over maar voor zijn bestuurstaken daar en bij de SOOR mogen ze uit zien naar een opvolger voor hem.
“Ik hoop zelf nog enkele jaren van het leven te kunnen genieten en ik hoop dat Reusel blijvend van dit mooie gebouw mag genieten,” zegt hij als de koffie op is. Sjef Janssen, binnenkort wordt hij 75 jaar; een man die zijn waarde bewees voor Reusel en een man die op het juiste moment van de juiste situaties gebruik maakte, maar ook een man die nooit een ‘nee’ verwachtte als hij anderen om hulp vroeg.
HW 2000