Sporttalent valt op zijn neus
Rudi van Houts sporttalent en mountainbiker
Trompetter Kempenland 2007
Toen Rudi van Houts uit Luyksgestel twee en een half jaar terug overstapte van de fietscross naar het mountainbiken, had niemand kunnen voorzien wat voor start hij zou maken. Met twee WK deelnames bij de junioren op zak, het afgelopen jaar zelfs als zesde gefinisht, rijst zijn ster nog steeds.
Komende week is hij een van de drie genomineerden tot sporttalent van Zuid-Oost Brabant. De definitieve uitverkiezing is op maandag 9 december in het muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven. Maar Rudi van Houts zal er niet ongeschonden aan de start staan: enkele weken terug maakte hij een ernstige val. Op zijn gewone fiets nota bene, gewoon op de terugweg van school. Een gebroken voorvork: op een recht stuk weg verwacht je dat niet. Na beklimmingen en gevaarlijke afdalingen door heel Europa waarbij hij alle risico’s nam en waarbij het altijd goed ging, ging het vlakbij huis een keer fout.
‘Ik was met de fiets op weg naar huis en was met mijn gedachten al bij het eten,’ zegt Rudi van Houts. Op de plaats waar eerder witte tanden zaten lacht nu een leegte de ander toe. ‘Ineens hoorde ik een geluid en op hetzelfde moment lag ik op de grond’. Het duurde even voordat Rudi (18) besefte wat er aan de hand was. Hij merkte al snel dat hij zijn kaken niet meer kon bewegen. In het ziekenhuis volgde er een operatie aan zijn kaak waarna de schade opgemaakt kon worden. ‘Die fiets dat komt wel goed,’ zegt Rudi. De fabrikant heeft zich garant gesteld en zal deze vergoeden. Gelukkig maar.’ Het persoonlijk letsel is erger: beugel, elastiekjes om de kaak op elkaar te houden en een aantal tanden kwijt. Ik wou net aan een rustperiode beginnen, maar die wordt nu even wat langer,’ lacht Rudi zuur.
Klimgeit
Het jaar 2003 leek een jaar te worden waarin de Luyksgestelse Rudi van Houts echt door ging breken, maar dan moest wel alles mee zitten. Achteraf gezien was dat lang niet altijd het geval.
In het voorseizoen reed Rudi sterk bij internationale wedstrijden zoals in Houffalize en Kluysbergen: deze laatste wedstrijd won hij zelfs. Bij het Nederlands kampioenschap ging hij als een van de favorieten bij de junioren van start. In tweede positie kwam hij door en alles leek goed te gaan: tot hij lek reed: weg kampioenschap. Gelukkig voor hem werd hij toch geselecteerd voor het Europees en wereld kampioenschap later het jaar.
‘Bij het E.K. in Zurich stond ik op de voorste startrij. Ik was snel weg maar in het natte gras maakte ik in de eerste bocht een schuiver. Hierdoor raakt ik in de achterhoede en moest veel concurrenten inhalen.’
Na enkele versnellingen kwam hij na een ronde al als elfde door en uiteindelijk werd hij vijfde: alle andere Nederlandse deelnemers achter zich latend.
Het W.K. dat afgelopen jaar in het Oostenrijkse Kaprun plaats vond, leek op het lijf van Rudi geschreven: veel hoogteverschil en een goed berijdbaar parcours. Na de eerste ronde kwam hij als derde door om uiteindelijk als zesde te finishen: een prachtige prestatie voor de tweede jaars junior.
In de wereldbeker wedstrijd in Les Getes (Fr) werd hij een week later nog derde, waarna het seizoen al weer ten einde liep.
Op het moment dat hij in onderhandeling was met een nieuwe sponsor was er dat ene moment: niet op de ATB en geen gevaarlijke afdaling. Rudi kan het zelf nog niet bevatten dat dit net hem overkwam.
Gelukkig gingen de onderhandelingen met de sponsor gewoon door en kan hij inmiddels melden dat hij het komende jaar voor het MTB team van Binnenvaart gaart rijden. Als eerste jaars espoir (tot en met 22 jaar) zal hij een serie Europa-cup wedstrijden gaan rijden. Eind februari staan de eerste wedstrijd op Cyprus al op het programma.
Verrassing
Op een gegeven moment kwam een vriend mij vragen wat ik ervan vond om sporttalent van het jaar te worden. Ik wist nog van niets en moest in de krant lezen dat ik genomineerd was’. Later werd Rudi wel geïnformeerd over de uitverkiezing waarbij hij samen met honkballer Alexander Smits en amateur wielrenner Hans Dekkers is genomineerd.
‘Ik weet niet hoe het af zal lopen, vind het ook niet zo belangrijk. Ik ben al blij dat ik genomineerd ben.’
Dat is Rudi van Houts. Niet alleen een talent in fietsen maar ook in schuchterheid. Klein van stuk. Een klimmer maar ook een bijter. Met Rudi in je wiel win je zelden, vooral als het ook nog bergop gaat. Als trainingswedstrijd reed hij op de weg de ronde van Ierland, waarbij hij als zesde eindigde.
Rudi van Houts nam in 2008 deel aan de spelen van Bejing. Door een val zette hij geen grootse prestatie neer, wat wel rest is de Olympische gedachte: deelnemen is belangrijker dan winnen.
In 2010 werd Rudi voor het eerst Nederlands kampioen, opnieuw een kroon op het werk van de Luijksgestelnaar.