Trompetter 2009
Platina voor Marie-Josée Geerts
Zeventig jaar lief en leed achter de kloostermuren
Bladel - Haar ogen staan nog helder, haar tred is nog energiek. Dagelijks zit ze achter de computer te mailen, de uitnodigingen voor haar platina verblijf in het klooster maakte ze zelf.
De Bladelse Marie-Josée Geerts wordt 19 juni 2009 90 jaar, op die dag viert ze ook dat ze zeventig jaar geleden toe trad tot het klooster. Ze werd in 1939 lid van de orde der Franciscanessen die nu nog steeds in Vechel gevestigd zijn. Toen ze op twintigjarige leeftijd de gelofte van eeuwige trouw aflegde wist ze dat het een keuze voor het leven was. De eerste jaren waren zwaar want het duurde maar liefst achttien jaar voordat ze weer iemand van haar familie terug zou zien.
‘Ja, het was een droeve gebeurtenis. Ik kreeg bericht dat onze pa bediend zou worden, het was in 1957. Ik mocht voor het eerst naar familie toe maar kreeg slechts drie dagen verlof. Vader overleed kort daarna maar toen waren mijn drie dagen verlof om en moest ik me weer in het klooster melden. Zodoende heb ik zijn begrafenis niet meegemaakt.’
Nieuw leven
Het nieuwe leven in het klooster had haar al snel in al zijn facetten in beslag genomen. Doordat ze de jaren daarvoor al bij de nonnen op de kostschool gezeten had was het omgaan met hen niet het grootste probleem.
‘In 1939 had ik de keuze tussen de zorg voor zieken, bejaarden of kinderen. Ik koos voor het laatste en ging het onderwijs in waar ik 45 jaar voor de klas zou staan.’
Marie-Josée gaf les op een middelbare school en raakte al snel gewend aan het leven in de afzondering van de kloostermuren. Toen ze na achttien jaar voor het eerst terug naar Bladel mocht gaf dat dan ook een dubbel gevoel. ‘Ik verliet Het Bladels Bosch waar ik woonde, in een tijd dat nog vrijwel iedereen boer was. Toen ik voor het eerst terug kwam was dat aantal al flink terug gelopen. Als ik er nu rond kijk is daar nog maar een enkeling van over.’
Nadat ze de eerste keer terug was gekomen kreeg ze weer wat meer contact met haar familie, mede doordat het kloosterregime milder werd. Bij haar bezoeken aan Bladel kwam ze altijd het eerst bij haar ongetrouwde broer en zus waar haar moeder tot op hoge leeftijd inwoonde.
‘Moeder is uiteindelijk 102 jaar oud geworden, dat biedt dus perspectieven voor mij,’ zegt ze. Van het drietal is nu alleen nog haar broer Jan over, hij is 85 jaar.
Onlangs was ze weer even in Bladel bij hem op bezoek, ze kijken dan graag samen terug op het leven. ‘Ik weet nog precies hoe het hier op Blaals Bosch er vroeger uit zag,’ zegt ze. ‘Op de plaats van ons ouderlijk huis staat nu een moderne boerderij, Jan bouwde later in de boomgaard een nieuw onderkomen. Hij mag daar best een beetje trots op zijn.’
Haar broer Jan laat het wat over zich heen komen, hij is iets minder een prater. Ook zaken achter de computer is helemaal vreemd voor hem, dat doet Marie-Josée wel, ook voor hem als het moet. ‘Ik volg heel het nieuws achter de computer,’ zegt ze. Verder mail ik regelmatig met neven en nichtjes, ook de uitnodigingen voor het aanstaande feest maakte ik zelf.
Platina
Op de vraag hoe een zeventig jaar feest heet moet ze in eerste instantie het antwoord schuldig blijven. ‘Was dat geen robijn?’ vraagt ze zich af. We hebben het maar even voor haar opgezocht en het blijkt zelfs <I>Platina<I> te zijn. Mocht ze ook de 75 jaar nog halen dan zou dat <I>Albasten<I> zijn maar vlak de Geertsen niet uit, zelfs het <I>Eiken<I> feest van 80 zou nog wel eens haalbaar zijn.
‘Ja, als ik moeder achterna zou gaan, wie weet,’ zegt ze. ‘Maar dan wel in goede gezondheid.’
Als Marie-Josée terug kijkt op het leven heeft ze geen spijt van de keuzes die ze maakte. Vier van de acht uit de ouderlijke gezin traden in het huwelijk, de helft zag daarvan af. ‘Die vier hebben al rond de veertig kleinkinderen gezorgd,’ lacht ze. ‘De familie is dus toch al groot genoeg.’
Het enige waar ze wel spijt van heeft is dat ze op haar 65-ste moest stoppen met werken. Ze is nu al 25 jaar uit het arbeidsproces, al zijn haar dagen met naaiwerk, het maken van kaarten en het computeren goed gevuld.
In Vechel is het op 19 juni dubbel feest met haar 90-ste verjaardag en het platina kloosterfeest. Ze hoopt dat Jan er de hele dag bij kan zijn en haar neven en nichten natuurlijk.