Peperbussen vanuit de ton

 Januari 2016

Peperbussen en tonpraten ging in Lage Mierde weer prima samen. Twee dagen was het volle bak in de Ster. ‘Geen wonder,’ riep Frank Adriaansen als Bennie de pastoor. ‘Kom ik op de Dunsedjjk drie vrouwen tegen, vraag ik: De drie wijzen? Nee, drie wijven, antwoorden ze.  Wijzen ze me naar De Ster: die was zo gevonden.’

Met ‘buurtbrigadier’ Erwin Bierens als huurling uit Reusel werd de zaal opgewarmd. Daarna gooide Sjef van der Heijden al zijn podiumervaring in de ton als Tante Jo.

‘Onze Sjef maakt er altijd zo’n rommeltje van, hij ruimt nooit niks op. Daarom heb ik maar een tuinhuisje voor hem gekocht. Kom maar kijken, zei ik tegen onze Sjef want het staat er al. Het was niet groot, je kon er eigenlijk maar met één man in. Dan komt onze Sjef weer: He Jo, het is alleen jammer dat er Antonis Verhuur op staat......

Anzelien van Gorp stoeide met de twee rollen die ze momenteel vervult: als vrouw van de prins en boerin. Gaandeweg won het tweede het van het eerste.

Ze verwoordde dat met twee versies van het  Wilhelmus:
Johannes van het zuiden,
Ben ik van Brabants bloed.
Ik ben nu prins geworre,
Dus luister allemol goed.
Kniel voor mij neer,
En aanbid mijn grote heer,
de prins der peperbussen
die ik altijd heb geëerd
Na de transformatie tot boerin werd het:
Johannes van het zuiden
Ben ik van Brabants bloed.
Ik doe dees nog un jaarke
En daarna ven ik ut goed!!
Dan ist voorbij,
En bende gij wir gewon Johan voor mij.
Dus ik pas me nu nog effen aan,
En zal me hier doorheen moeten slaan.

Ook Briggit Kraayvanger heeft heel wat podiumervaring in te brengen, als Ksandra Leemans stak ze de draak met zichzelf. ‘Ik dik? Nee, mijn innerlijk heeft veel ruimte nodig’.

Ze vond ook een wijnkuur uit tegen dik worden. ‘Na twee flessen maakt het je niets meer uit hoe dik je bent’. Ook een licht-dieet sprak haar wel aan. ‘Vooral bij het licht van de koelkast’.

Ksandra vertelde ook over haar bezoek aan de Efteling, samen met de burgemeester. ‘Was ik hem kwijt, wou hij burgemeester worden van het land van Laaf’.

Frank Adriaansen kreeg de lachers al snel op zijn hand en de grappen en grollen rolden zo de zaal in.

‘Voor mijn opleiding tot priester moest ik een mis verzorgen in Lage Mierde, maar ik had geen locatie. In een kerk trof ik enkel ouwe meuk en het paleis van de prins bleek een koeienstal te zijn.’

Bennie de pastoor vroeg toen Van Roosmalen naar de sleutel tot succes als pastoor. ‘Ik heb vier sleutels en daarmee drie kerken op slot gedaan,’ zei hij. ‘Misschien doe ik de vierde ook nog op slot en word ik poelier. Dan zie ik meer, want nu komt er geen kip in de kerk’

Met zijn uitbundige ‘Halleluja’ kreeg Bennie de lachers op zijn hand. ‘De burgemeester kwam in de Reuselse biechtstoel terecht en zag leren bekleding en schaaltjes bonbons. Nooit geweten dat dit deze luxe bij een biechtstoel hoort, zei hij. Nee, je zit aan de verkeerde kant, schreeuwde de pastoor.’

Ralph de Kort, ofwel Gerritje de buschauffeur, had geen moeite om met zichzelf de spot te drijven. Als beschonken chauffeur speelde hij uitstekend zijn rol. ‘Na een kop-staart botsing moest ik bij de rechter in Groningen komen. Vroeg die of ik alles onder ede kon verklaren. Nee hè. Moet ik dan helemaal terug naar Ede’

Zat er een blondje onder in de dubbeldekker, maar ze had geen kaartje voor beneden. Ze wou niet vertrekken, tot ik haar zacht in haar oor toesprak. En wat ik haar vertelde? Dat alleen het bovenste deel van de bus naar Spanje gaat. Daarna waren we aan het rijden, kwam ze weer gillend naar beneden. Boven rijdt de bus zonder chauffeur!!!!’

Ik trof thuis mijn vrouw in bed met mijn beste vriend. En ontkennen dat hij deed… Ik ben jouw beste vriend niet, ik ben jouw beste vriend niet…

Mijn blonde vriendin ging mee toen ik de bus naar Spanje reed. Onderweg een harde klap, zij ging kijken wat er aan de hand was. Goed en slecht nieuws zei ze. Het slechte nieuws is dat er twee banden lek zijn. En het goede? Ze staan alleen aan de onderkant slap”