Marathon mountainbiken populairder dan ooit
Debuterend team wint klassement.
Trompetter Kempenland 2008
In het weekend van 1 en 2 november vindt in de jaarbeurs te Utrecht <I>Bike Motion<I> plaats. Het is een evenement waar de nieuwst snufjes op fietsgebied worden getoond, dit jaar vindt er echter ook een prijsuitreiking plaats. Het gaat om de teamprijs van de RWP cup, een marathon-klassement voor ATB’ers. Een Kempisch team dat dit jaar voor het eerst deelnam won dit klassement, tijd om eens met hen kennis te maken. Wat bezielt vijf mountainbikers om dag in dag uit met hun sport bezig te zijn. Om zich tot ver Duitsland af te matten bij wedstrijden die soms wel acht uur duren. Riscio’s nemen met mens en materiaal, maar ook samen toelevend naar de ultieme prestatie. Peerkes Biketeam is een nog jonge club met Kempische renners, hun gemene deler: <I>passie<I>
Neterselnaar Frank van Hoof (36) is in het dagelijkse leven vrachtwagenchauffeur. Gewoon getrouwd, twee dochtertjes, werkweken van vijftig uur zijn hem niet vreemd. Maar hij zit voorlopig wel thuis nadat hij in zijn laatste wedstrijd in de Duitse Eiffel zwaar onderuit ging. Het is de tegenhanger van het te behalen succes, soms gaat het net even mis zoals tijdens die ene afdaling.
‘We zaten met drieën van ons team in de kop van de wedstrijd, de laatste uit de serie. Door de resultaten uit de eerste wedstrijden voerden we het klassement aan wat ons extra motiveerde. Ik zelf kon met een goede uitslag ook nog hoog in het individuele klassement komen, daarnaast stonden ook de anderen van ons team bij de eerste vijftien. Tijdens een afdaling gingen we volle bak naar beneden, er lag een dikke tak op de pad. Harold van Gerwen kon nog net uitwijken, ik ging er vol tegenaan en vloog met fiets en al door de lucht’.
Grote hoogten diepe dalen.
Sinds zijn val zes weken terug kent Frank van Hoof de risico’s van het mountainbiken als geen ander maar het weerhoudt hem niet van nieuwe avonturen. Hij begon pas op zijn dertigste serieus te fietsen toen hij samen met Diessenaar Rob van Gestel de Marmotte reed. Het smaakte naar meer en hij werd overgehaald om het eens op de ATB te proberen. In 2006 reed hij het NK, het leverde zo maar een bronzen plak op bij de Masters (30+).
Intussen was Frank in contact gekomen met andere Kempenaren die zijn passie deelden. Mannen als Harold van Gerwen uit Eersel, Bart Damen (28, Reusel) en Corné van de Voort (23 Hooge Mierde). Later sloot ook nog Emiel Hendrik uit Hilvarenbeek aan. In het dagelijkse leven heeft elk van hen werk en gezin, maar op één gebied ontmoeten ze elkaar, bij de passie voor de ATB-marathon.
Harold van Gerwen kent het wereldje van deze marathons al wat langer en reed tien jaar terug al de Christ-Alp en Swiss Bike Masters. Wedstrijden van zo’n 120 kilometer in het Zwitserse hooggebergte met telkens ruim 5000 hoogtemeters op één dag. Harold ontdekte de wereld van het afzien en ontdekte dat net daar het verschil wordt gemaakt. ‘Fysiek is er tussen de deelnemers niet zo’n groot verschil, je moet wel pijn kunnen lijden, dat maakt het verschil tussen gewoon meerijden of meedoen voor de prijzen. Onderschat overigens niet hoeveel je er voor moet doen,’ waarschuwt hij
Afzien
Bart Damen begon al op jonge leeftijd met wielrennen en via verenigingen als het Snelle Wiel kwam hij bij de Bladelse ATB-club 26-Inch terecht. Hij ontdekte het rijden van grotere afstanden als middel om op plezierige wijze bezig te zijn en omdat hij net wat fanatieker was als zijn clubgenoten keek hij verder en kwam zo bij Peerkes Biketeam terecht. ‘Fietsen bepaalde mijn karakter mee, door te leren afzien kon ik me ook beter op mijn studie concentreren,’ zegt hij over zijn sport. ‘Het marathonbiken is van de ene kant afzien en van de andere kant verbroedert het enorm. Nadat het startschot heeft geklonken is het vooral overleven en moet je goed opletten, vooral met de technische afdalingen. Daarnaast zit je ook continue je krachten te verdelen.’ Damen kan het weten, hij eindigde al een keer als tweede in zijn categorie bij het Europees kampioenschap en reed eerder naar het podium in de wedstrijd in de Houffalize marathon.
Dit jaar reed hij ook nog mee in de prestigieuze Trans-Alp, een achtdaagse etappe wedstrijd dwars door de Alpen. Hij finishte er als 34-ste tussen de Europese toppers, komend jaar gaan Emiel Hendrikx en Corné van de Voort een poging doen om Damen zijn prestatie te verbeteren.
De jongste uit de ploeg is de 23-jarige Corné van de Voort uit Hooge Mierde. In het dagelijkse leven accountmanager bij een metaalbedrijf, op de fiets een bijter, zo liet hij al snel zien. In zijn eerste marathonseizoen bleek hij goed met de anderen mee te kunnen. Hij is vooral enthousiast over het sociale aspect van de mountainbikers, iets wat hij bij het wielrennen op de weg miste.
Peerkes Biketeam is genoemd naar de ploegleider Peter Wouters uit Esbeek die jaren terug al de ATB-marathon ontdekte als ultieme sport. Hij ging op zoek naar pure liefhebbers om die sport mee te beoefenen maar meer dan dat kan hij voor het team niet doen, de renners bepalen zelf hun wedstrijden.
In de RWP-cup werd gestreden om individuele en ploegenprijzen. Over zes marathons was een klassement, uiteindelijk telden de beste drie prestaties mee in de einduitslag. Voor de ploegen prijs ging het om de sterkste drie renners. In Peerkes Biketeam eindigde Frank van Hoof ondanks zijn val nog op een achtste positie, Harold van Gerwen werd negende, Bart Damen nummer dertien en Corné van de Voort veertiende.
De zwaarste wedstrijd uit de cyclus was zonder twijfel Malmedy waar de eersten pas na zes uur over de streep kwamen. De ATB’ers zijn het er over eens dat het niet al te gek moet worden. Zelfs Frank vond het er in die Belgische Ardennen net iets teveel van het goede. Hij heeft nu volop tijd om daarover na te denken, herstellende van een gebroken heup en schouder. Zijn vrouw heeft hem nu wel beter in het vizier: elk nadeel heeft zijn voordeel.
HW