Nicole Heesters stuurt jongeren spookbos in
 
Oktober 2018
 

Met een tik op elke schouder stuurde Nicole Heesters zo n 400 jongeren het spoobos in voor een Haloweentocht  Die kwamen daar negentig figuranten in een pikdonker bos tegen, met daarbij nog de nodige licht en geluidseffecten tussen de bomen.
De Stichting Jeugbelangen Reusel zet zich al jarenlang in voor de jeugd, de enige buikpijn kwam door de tientallen deelnemers bij de spooktocht die ze teleur moesten stellen omdat de inschrijving vol zat.
Na honderd meter is de toegangspoort tot de rest van het bos al een macabere hindernis. Gebeurt er iets als je de poort passeert? ,,Het niet weten wat je te wachten staat is misschien wel het engste,” zegt Harold Baijens van jeugdbelangen. Hij zag zo’n veertig groepen van zo’n tien personen om de zes minuten vertrekken voor een twee uur durende tocht door het bos rond de Grote Cirkel in Reusel. Hierdoor was het dit jaar al vroeg Haloween voor Reusel en de deelnemers die voor het grootste deel uit de Kempen komen.
De vriendinnen Joyce van Steensel (14), Reeve Veron (14) en Isa Huijbers (15) uit Hapert en Bladel worden toegevoegd aan een groepje om het compleet te maken. De VMBO’ers zeggen niet bang te zijn in het donker, maar als het vijf minuten na hun vertrek hard knalt klinkt er keihard gegil.
Arianne Hermans die met haar groepje na hen vertrekt, heeft een aantal jongens uit Hooge Mierde op sleeptouw. De tieners, zelf vrijwilligers bij jeugdvakantiewerk Hooge Mierde, houden zich stoer en lopen na elke onverwachte hindernis snel door. Hierdoor hebben ze niet veel oog voor Alex Reefman die als Beethoven verkleed in het donker achter een grote piano ‘Fur Elise’ speelt. Zijn kreet ,,Hebben jullie Elise gezien,” wordt gevolgd door een grote vuuruitstoot die bediend wordt door Teun Schelllens. Even verderop komt een bebloede Elise de groep tegemoet, terwijl een wolk stoom door de groep spuit. Onder het gewaad van Elise zit Marieke van Loon. Met bebloede handen en betraande ogen richt ze zich op de jongeren. Die spoeden zich snel verder, op weg naar het volgende land en de volgende hindernis. Met de maan op driekwart boven hen tussen de bomen en een onbewolkte sterrenhemel, is het bij tijden muisstil in het bos. Toch blijft het nog lang onrustig rond de Grote Cirkel en weten alle veertig groepen Elise en alle anderen te vinden.
Bij de finish wacht Nicole Heesters de groepen die ze eerder wegstuurde weer op. Onder hen ook een groep uit Brussel, waar Harold Bayens ervaringen mee uitwisselt. ,,Iedereen is toch weer blij als ze terug zijn,” zegt Heesters. ,,De duisternis, niet weten wat er gebeurd en alle effecten, het gaat je niet in de koude kleren zitten.”