Kommer van kermis tot kroeg
Commotie op lege Hulselse kermis na kritiek burgemeester buurgemeente
Kleine kernenkrant nov 2011
HULSEL - De rapen waren gaar in de kleinste Zaligheid Hulsel toen de Bladelse burgemeester Boy Swachten zich verwaardigde om enkele hautaine uitspraken te doen in een column. De Bladelse burgervader schreef voor een huis-aan-huisblad over zijn ervaringen bij dorpscafé Het Drieske in Hulsel. Bij de afrekening was hij verbolgen dat hij voor een mixdrankje beide componenten af moest rekenen. Bovendien vond hij dat de kasteleinsvrouw die nog nooit van een Limburgse ‘Sjoes’ had gehoord niet capabel. Bij een Sjoes wordt een scheutje oudbruin door een pilsje gemengd.
Aanvankelijk was het stil rond de publicatie maar toen het nieuws echt doorsijpelde kreeg Swachten zowel de regionale als de nationale pers over zich heen. De Hulselse Kastelein Willem Elsinga liet zich ook niet onbetuigd en vaardigde een kroegverbod uit voor Limburger Swachten.
Het onheil in Hulsels enige kroeg kwam niet alleen. Doordat het gebeuren zich kort voor het jaarlijkse hoogtepunt op uitgaansgebied afspeelde, de dorpskermis op de eerste zondag van oktober, beloofde er geen gebrek aan gespreksstof te zijn. Toch lag er nóg een schaduw over Hulsel: op de kermis kwam een exploitant met meerdere attracties niet opdagen waardoor ook nog eens het vertier van de jeugd het moest ontgelden.
Stilte voor de storm
Zaterdagavond in Hulsel. De nacht is helder, de temperatuur zwoel. De halve maan die op de Clemenskerk valt laat een grote schaduw achter. Het grote doek dat de draaimolen afshermd oogt als een jas die tot boven toe dicht geritst is. De zaterdagavond van de kermis is normaliter de avond dat de attracties proef draaien. De oudere jeugd kan dan de botsauto’s uitproberen en de kroeg die op die avond meestal uitpuilt kan van tijd tot tijd leegstromen op het kermisplein.
Maar de bedrijvigheid blijft uit, de attracties blijven dicht. De draaimolen, de snoepkraam en de rups weten dat ze de oudere jeugd niet kunnen boeien, de botsauto’s schiettent en oliebollenkraam schitteren door afwezigheid.
In het café is nog ruimte genoeg, van gezellige drukte is geen sprake: wel gezellig maar niet druk.
Zondag.
De nacht van zaterdag op zondag was rustiger dan men in Hulsel gewend was. Drie jaar terug ging de opgeschoten jeugd nog met een botsauto aan de haal naar het eigen jeugdhonk. Dit was nu echt onmogelijk, al was het toch al duidelijk dat dit niet zo’n goed idee was geweest. Niet toevallig dezelfde ondernemer, de firma De Voer, was nu de grote wegblijver.
Een aantal dorpsgenoten had in de nacht en op de zondagochtend niet stil gezeten. Ze hadden andere evenementen bezocht en daar een luchtkussen,rodeostier en kop-van-jut gecharterd. Deze attracties vulden de open plekken op en het vertier was weer voor even terug.
Willem Elsinga liep intussen als een veldheer over zijn terras. Honderden keren moest hij uitleggen wat er gebeurde. ‘De burgemeester was met enkele Limburgse vrienden in zijn café geweest en er ontstond discussie over de betaling van het ‘sjoeske’. Uiteindelijk gaven de mannen nog een dikke fooi , dus om het geld was het achteraf toch niet te doen.’
Elsinga wilde er verder niet teveel over kwijt omdat hij de zaak niet verder op de spits wil drijven.
Landelijke media
Intussen was de dropstamtam vervangen door twitter en berichten in de landelijke dagbladen. Omroep Brabant bracht het gebeuren van uur tot uur op tv en SBS-6 zag er een programma vullend item in voor Hart van Nederland. De internetreacties op de publicaties logen er niet om. Zo’n 70 % van de reacties was ten gunste van de uitbater van Het Drieske, een enkeling nam het voor de burgemeester op.
Er werd al vooruit gekeken naar de discussie over een mogelijke gemeentelijke herindeling waarbij Hulsel bij Bladel zou kunnen komen. Niet zo’n goed idee concludeerden enkelen in een reactie.
Vic Boemaars, Hulsels aanjager van IDOP en de Dorpsraad, vind het jammer dat beide zaken zo geëscaleerd zijn. ‘We proberen al enkele jaren een positieve beleving terug te brengen op de Hulselse kermis en nu gebeurt dit. Hier zit niemand op te wachten, dit kent enkel verliezers.’
Deze mening deelt ook Willem Elsinga, toch is hij nog te bewegen om een keer met de grote hamer op de kop-van-jut te timmeren. Op het hakblok prijkt een foto: juist ja, die van burgemeester Boy Swachten.