In konvooi naar Gambia

7000 kilometer rijden voor goede doel

December 2017

 

Op 18 februari van dit jaar vertrekt Lars Jansma (20) uit Hilvarenbeek samen met zijn klasgenote Jazz Peters naar het Afrikaanse Gambia. Ze gaan er samen met de organisatie Go for Afrika zeven weken lang les geven in techniek om met waterpompen te werken, om zo de lokale bevolking structureel een stuk verder te helpen. Om zich goed voor te bereiden werken ze in de aanloop naar dit project aan een waterpomp die ze vooraf zelf hier in Nederland bouwen. Ze moeten daarvoor de nodige kosten maken en zoeken nog ondersteuning in de vorm van sponsoren.

Lars en Jazz vertrekken in een zelf geprepareerd Subaru van negentien jaar oud, om die daar voor een goed doel (een school of ziekenhuis) af te leveren. Tegelijk met dit auto-project vervoeren ze de zelfgebouwde waterpomp, die ze daar niet alleen gaan instaleren: ze gaan er op een aantal scholen ook lessen over verzorgen. Op deze manier willen ze de lokale bevolking een handje helpen om zelf in de eerste levensbehoeften te kunnen voorzien.  Terwijl de een gaat jeu-de-boulen en de ander liever de hele avond op de bank ligt, hebben anderen hun blik wat verder gericht. In die laatste categorie is Lars Jansma te plaatsen. Tot nu toe had hij nog geen bijster grote dromen. In de puberteit prutste hij wat aan brommers en van daaruit begon hij aan het ROC aan de opleiding werktuigbouwkunde. Al in het eerste leerjaar hoorde hij van het Gambiaproject (Go for Africa) dat deze school  omarmt. Uiteindelijk duurde het tot het vierde leerjaar dat het vlammetje verder aangewakkerd werd. Nu hij eenmaal met de voorbereiding is begonnen, gaat hij er 100% voor. “We hebben de lat wel hoog gelegd,” beseft Lars. Samen met nog zeven andere duo’s van school en een aantal particulieren, begint hij aan een tocht waarvan hij op voorhand weet dat het niet makkelijk is. “Enkele weken vóór ons vertrek gaat er al een container met materiaal en gereedschap die kant op. Wijzelf hebben een tent en al onze persoonlijke spullen bij ons, waaronder het nodige eten.”

De reis gaat via België en Parijs richting de Pyreneeën. Dwars door Spanje wordt er koers gezet naar Gibraltar, waar de oversteek over de Middellandse zee wordt gemaakt. Daarna begint pas het serieuze deel van de tocht. “Onderweg overnachten we op campings of in een hostel, misschien soms ook wel in de auto,” blikt Lars vooruit. “Maar het is nu al duidelijk dat de route door Marokko, de Westelijke Sahara en daarna Mauritanië het deel is dat niet zonder risico is. Tot voor enkele jaren ging de reis door Mauritanië alleen maar met escorte van het leger. Nu gaan we er moet onze eigen kolonne doorheen om daarna via Senegal Gambia te bereiken. Als we daar zijn hebben we een kleine 7000 kilometer onder de wielen.  Het is te hopen dat de auto heel blijft, maar mocht dat niet zo zijn: ik ken inmiddels elk schroefje en kabeltje van de auto, zodat ik elk defect zelf moet kunnen herstellen.”

Lars weet dat de route niet over geplaveide wegen loopt, maar dat vind hij ook net de uitdaging.

“Ik heb samen met Jazz al veel uren in de voorbereiding zitten,” zegt hij. “We gaan daarbij niet over één nacht ijs.”

Omdat de voorbereiding en de reis ook de nodige kosten met zich meebrengt, zijn de twee jongeren nog op zoek naar onderesteuning. Lars daarover: “We hebben in totaal zo’n tienduizend euro nodig. We denken op dit moment na over een aantal acties, maar het meest effectief is het als mensen contact met ons opnemen. Dat kan via de mail: 013totGambia@gmail,com. Voor ondersteuning kunnen wij een tegenprestatie leveren, zoals stickers van bedrijven op de auto.” Lars, die tot nu toe nog nooit buiten Europa is geweest, onderschat het avontuur zeker niet. In de voorbereiding zitten ook de nodige medische checks, met injecties en instructies voor Malariamiddelen. Daarnaast werkt hij nog aan het verder prepareren van de Subaru Forester. In Gambia verblijven ze in de plaatsen Bansang en Janjanbureh. Als ze dan aan het einde de auto en de waterpomp en nog een hoeveelheid gereedschap een goede bestemming hebben gegeven, zit hun project en daarmee ook hun opleiding er nagenoeg op.