Kees en Ans Peijs en het grijze goud
November 2017
Kees en Ans Peijs
1967 was een vruchtbaar jaar, zo bleek afgelopen week. Maar liefst vierendertig bruidsparen van toen, waren nu als gouden paar bijeen in Reusel-De Mierden. Naast die vierendertig lieten er nog een aantal verstek gaan door ziekte of andere omstandigheden. Kees Peijs en zijn vrouw Ans (Hij 80, zij 72) werden geboren in Lage Mierde en ze kregen in hun vijftig jaar twee kinderen en vijf kleinkinderen. Hoe zij het vijftig jaar in lief en leed vol hielden samen? “Door op zijn tijd ieder zijn eigen weg te gaan,” zeggen ze in koor.
“Toch voel ik me rijk dat ik dit kan vieren,” zegt Ans Peijs-Swaanen. “Bij Kees thuis waren er twaalf kinderen, maar wij zijn pas het vierde paar die de vijftig vol maken.
“Wij ontmoetten elkaar destijds op Netersel kermis, bij café Hooyen,” blikt Kees terug. Het blijken de dancings en de kermissen in de Kempen te zijn, die de plek vormden voor veel ontmoetingen waar de vonk over sloeg. Dancings als de Kuil in Hapert, Klein Amsterdam in Reusel en vergeet ook de Hulselse kermis niet.
Nol Poppeliers en Sjaan van Limpt trouwden al op hun eenentwintigste. “Meer geven dan nemen,” zegt Nol. “Elkaar in de eigen waarde laten,” vult Sjaan aan. Het zijn wijsheden waar menig jonger stel zijn voordeel mee kan doen.
Bij Ton van Herk (72) en Toos Lavrijsen (70) sloeg de vonk over bij dancing Klein Amsterdam in Reusel. Een rondgang tussen de bruidsparen leert dat daar zoveel vonken oversloegen, dat het daar soms knetterde. Maar niet alles was altijd hosanna.
Want terwijl iedereen verhaalt van de mooie tijden in vijftig jaar, heeft Els van Lieshout -De Jong nog een ander geluid. Ik kwam van Goirle, mijn man Gerrit uit Esbeek. We ontmoetten elkaar bij zaal Bax in Goirle, maar al direct na ons trouwen moesten we naar Reusel verhuizen voor Gerrit zijn werk. Als ik het eerste jaar op mijn knieën terug gekund had, dan had ik het gedaan. Pas na een half jaar werd het beter en nu zou ik er niet meer weg willen.”
Naast levenservaring geven de Gouden stellen de jeugd ook nog graag de nodige levenswijsheden mee. “Op een ander honger krijgen en thuis komen eten,” weet Han Teurlings te melden. Zijn vrouw Lenie Teurlings-Giessing houdt wijselijk haar mond als ze het hoort. “Je kunt een huwelijk ook met onweer vergelijken,” zegt Theo Sanders met een schuin oog naar zijn vrouw Diny. “Als je buiten onweer verwacht ga je naar binnen, maar als je binnen onweer verwacht ga je gewoon naar buiten. En ja, het knetterde soms. Maar we zijn nog steeds bij elkaar en delen alles in lief en in leed.”
Theo Sanders had in 1967 al een bijzonder jaar want behalve hijzelf trouwden nog drie broes en zussen van hem. Van de vier paren zijn er na vijftig jaar nog twee compleet: Jan van Hoek en Jeanne Sanders en Theo Sanders met zijn Diny.
Ook in dancing De Kuil in Hapert werd er in de jaren zestig veel gedanst, daar leerde Kees Lavrijsen zijn Nel van Gompel kennen. Kees werkte in de sigarenindustrie en werd daarna omgeschoold naar de metaal, terwijl Nel voor de kinderen zorgde. Maar beiden waren ze ook altijd zeer actief in het verenigingsleven. Bij de lokale voetbalclub als vrijwilliger en Kees is al meer dan vijftig jaar bij de EHBO “Maar het hoogtepunt komt nog, want ik ga binnenkort naar de Winterspelen,” meldt hij. Als hij dat vertelt glinsteren zijn ogen, in afwachting van de volgende vraag. Maar na die volgende vraag blijkt het niet om de echte winterspelen in Zuid Korea te gaan, maar om de Reuselse ijsvloer. “Dat telt voor mij ook,” zegt hij nuchter.
Grijs en Goud levert nog de volgende levenswijsheden op om het vijftig jaar samen vol te houden:
“Pak je kans, dansen waar het kermis was” (Johan ‘d’n Hollander’ Lavrijsen)
“Meer geven dan nemen” (Nol Poppeliers)
“Ieder zijn eigen gang laten gaan” (Ans Peijs-Swaanen)
“Altijd op reep zijn” (Martin van Gompel)
“Waar moet je anders heen?”(Ton van Herk)
“Elke maand een week weg gaan” (Han Teurlings zat door zijn werk in de confectie veel in het buitenland)
“Op een ander honger krijgen en thuis komen eten” (Han Teurlings)
“Thuis zorgen dat alles doordraaide, ook als hij weg was (Mien van Herk-van Loon)
“Goed dat ik haar trof anders was het met mij niet goed gegaan” (Peter Heuvelmans)
dubbel familie bij de familie Sanders
Peter en Jo Heuvelmans uit Lage Mierde