Een Japanse keizerszoon in Diessen
Annie en Jozef Vingerhoets kregen hoog bezoek aan tafel
 
Juni 2019

Op de kop af achtentwintig jaar geleden stond Diessen op zijn kop. Diessen heeft hem, stond bij de dorpskom te lezen, verwijzend naar Wereldkampioen Henk Baars. Maar aan de Tongerloseweg hadden ze hem ook: een echte prins aan tafel. Helemaal uit Japan en speciaal naar Diessen gekomen om met eigen ogen de mooist gefokte kippen van Europa te zien. In de kippenren van Jozef en Annie Vingerhoets.
Als je Jozef Vingerhoets(78) naar de naam van de huidige Japanse keizer vraagt, krabt hij even op zijn kale kruin en schudt vervolgens zijn hoofd. Als je vraagt naar de vijf jaar jongere broer van Keizer Naruhito, dan lichten zijn ogen op. “Akishino,” zegt hij met gepaste trots.
“Ja, dat was me wat in 1991,” grijnst hij, terwijl zijn vrouw Annie met hem mee knikt. “Ik werd gebeld door een beveiligingsmedewerker dat er hoog bezoek uit Japan geïnteresseerd was in mijn kippen. Okee, ik exporteerde wel eens een koppeltje speciaal gefokte kippen naar Japan, maar dat je dan in het vizier komt van de keizer?”
Op het moment dat Jozef gebeld werd met de mededeling dat de keizerszoon bij hem aan de Tongerloseweg op bezoek wou komen, moest hij even aan bananasplit denken. Ralph Inbar, hangend aan de dakgoot, of grinnikend vanuit de sloot. Maar toen er een gevolg van wel 28 beveiligers bij hem achterom kwam, wist hij dat het menens was. De keizerlijke zoon Akishino, die op dat moment in Engeland studeerde, reed in een onopvallend autootje achteraan in de karavaan mee. Hij maakte een buiging en schudde Jozef en Annie de hand. Die wisten nauwelijks wat de etiquette was en maakten ook maar een lichte buiging.
“We zijn eerst de hokken langs gegaan,” zegt Jozef. “Hij was erg geïnteresseerd in de Orpington en ook de New Hampshire vond hij mooi. Verder was hij onder de indruk van onze prijzenkast en de broedmachines die we in de huiskamer hebben staan. Maar eenmaal aan de thee wou hij ook alles weten over het voer dat we de kippen voorzetten. Want ja, hij had wel in de smiezen dat dat bijzonder moest zijn.”
Daarmee sloeg de keizerlijke zoon de spijker op de kop want Jozef had toen al zijn eigen voer samengesteld. “Het gaat bij topkippen niet alleen om het juiste dier te fokken, de kippen moeten er ook topfit en goed toonbaar uitzien,” legt hij uit. “De veren moeten glanzen en ze moeten iets uitstralen. Met het juiste voer zet je wel de puntjes op de i.
Jozef weet waar hij over praat. Ooit won hij in de varkensfokkerij prijs na prijs, nu in de kippenfokkerij. Tegelijk helpt  hij de zoon van een kennis bij de duivenfokkerij en ja hoor: ook hier de nodige prijzen.
Intussen gaan er enkele keren per jaar enkele honderden eieren de broedmachine in. Elk ei is aangetekend, om te weten van welke haan ze zijn. Elke haan heeft slechts vier of vijf hennen in zijn hok, om ze niet te zwaar te belasten, maar ook om niet teveel van hetzelfde te krijgen. Niemand weet zo goed als Jozef dat het op details aan komt. Details bepalen het verschil, ook in huize Vingerhoets.
Samen met zijn Annie wordt hij intussen stilletjes oud. Hij bijna tachtig en zij die grens al gepasseerd. Samen genieten ze van het leven en samen kunnen ze vol passie vertellen over hun grote hobby. Annie is blij dat ze niet meer alle prijzen af hoeft te stoffen en Jozef is blij dat hij het binnenkort wat makkelijker krijgt als hij zijn woning aangepast heeft. Intussen kraait de grote kampioenshaan in zijn hok en schudt er weer een hennetje tevreden de veren los. Het leven gaat verder en de volgende generatie kippen komt er al weer aan!