Schieten is leuk, traditie wat is dat?

ED juni 2015

Lage Mierde – Met één oog samengeknepen kijkt Jonas Kerkhofs langs de pijl omhoog. Boven op de schutspaal staat een plaatje van zo’n tien centimeter doorsnee. Als hij zijn vinger van de lijn loslaat, zoeft de pijl weg. Mis!

Eenentwintig jongeren maakten de afgelopen weken kennis met het gilde. Sint Sebastiaan uit Lage Mierde wil graag verjongen, daarom richten ze hun pijlen op de jeugd. Hoofdman Cees Brekelmans: “Binnen kwartier Oirschot zetten we ons actief in om de jeugd te interesseren voor het gilde. Als we willen blijven bestaan, zullen we in de jeugd moeten investeren. daarom gaan we al enkele jaren naar de twee hoogste groepen van de basisschool. We krijgen daar een uur om uitleg te geven over het gildeleven en nodigen de leerlingen vervolgens uit om vijf avonden te komen schieten.”

Van de uitnodiging werd gretig gebruik gemaakt. Gisteren (vrijdag 29 mei) was de laatste avond. Iedereen mag tien maal schieten, voor de meest scorende is er een kleine bokaal. “Maar iedereen krijgt een medaille ter herinnering,” zegt Koning Gust Gijbels. “Wat ons betreft is het de Olympische gedachte, iedereen is winnaar.”

Jonas Kerkhofs is een van de jongneren die zich al als lid aangemeld heeft bij gilde Sint Sebastiaan. “Ik mag al meedoen aan de optocht,” zegt hij. “Op woensdag en zaterdag is het oefenen en af en toe mogen we ook deelnemen aan de kringwedstrijden. We dragen dan ook al de kleding van het gilde.”Voor Gitte de Beer is het schieten als een spel. “gewoon leuk om erbij te zijn,” zegt ze. Ik weet nog niet of ik ooit lid zal worden.Yord Bakbier (12) lijkt het wel wat om gildelid te zijn. “Het is al een heel oude vereniging, met veel traditie. Dat vind ik wel interessant. Ik ben al bij voetbal maar zou ook wel bij het gilde willen. Mijn ouders maar een keer lief aankijken, wie weet mag het.”

Op de laatste dag van de minicompetitie troffen de jeugdige schutters het niet. Op een regenachtig terrein aan de Broekkant in Lage Mierde trof het merendeel van de pijlen geen doel. Maar áls het schildje van de paal gaat wordt er wel even gejuicht. Iedereen juicht voor iedereen. “Ook dat is het gilde,” grijnst Cees Brekelmans. “Een grote familie.”