Kinderen passen gouden medaille

‘Ik blijf me altijd Hooge Mierds voelen’.

‘Sunrise gaat Totilas niet achterna’

ED oktober 2010

Hooge Mierde – Wie in Hooge Mierde boven het maaiveld uitsteekt kan niet om dorpsharmonie Sirena heen. “Dit betekent net zoveel dan in Amerika op het podium,” verklapte Imke Schellekens bij de huldiging in haar dorp.

Nadat ze met het Nederlands team Wereldkampioen dressuur werd wachtte gisteren (zondag 17 oktober) de huldiging op het Myrthaplein in haar Hooge Mierde. De ruitertjes van de ruiterclub waar het voor haar allemaal begon, het stokoude gilde met zijn eeuwenoude tradities en dan de harmonie met zijn koperen klanken, ze waren er allemaal. Vanaf een platte wagen, omgetoverd tot ereschavot, zag Schellekens het met een brede lach aan.

Ze prees de betrokkenheid van haar dorpsgenoten. “Dit is pas thuiskomen,” zei ze.

Op de grote vraag die bij haar trouwe fans op de lippen brandde kon ze meteen uitsluitsel geven: Haar Sunny wordt niet verkocht. De 16-jarige merrie Hunter Douglas Sunrise, door haar liefkozend Sunny genoemd, gaat de zwarte hengst van teamgenoot Edward Gal niet achterna. Die gaat voor ettelijke miljoenen de grens over maar Sunny blijft gewoon in Hooge Mierde. “Ze staat al ruim elf jaar bij ons op stal en de eigenaar, oud bakker Smarius, heeft me verzekerd dat onze weg naar goud meer waard is dan wat dan ook,”  straalde Imke. Het leverde voor de eigenaar een applaus op, ook al kon hij dat zelf niet in ontvangst nemen.

Imke liet in haar dorp de felicitaties met een gelukzalige lach over zich heen komen. Ze straalde pas echt toen ze de kinderen uit haar dorp haar medaille van dichtbij kon laten zien. Die ging prompt van hals naar hals, een van de kinderen had hem thuis al nagemaakt.

Het bleef nog lang gezellig in Hooge Mierde. “Deze gezelligheid, die wil ik nooit missen, waar ter wereld ik ook op het podium sta,” aldus Imke. “Nergens klinken de klanken zo mooi als hier van de harmonie.”