Peter v Doormaal stopt met Hart van Brabantloop

foto: Peter van Booormaal (Rechts)moedigt de lopers uit zijn team aan

Bij de Hart van Brabantloop, die binnenkort voor de 33-ste maal plaats vindt, ontbreekt dit jaar één naam: die van Bekenaar Peter van Doormaal (57).

Maar liefst 31 stelde hij een sterk Beeks team op en jarenlang was hij behalve de samensteller, ook nog deelnemer in het team.

Maar aan alles komt een eind: ook aan de betrokkenheid van deze fanatieke Beekse sporter.

Juli 2016

‘Ik heb het altijd met veel plezier en enthousiasme gedaan,’ zegt hij over meer dan drie decennia betrokkenheid bij het evenement.

Bij de Hart van Brabantloop, die jaarlijks in het derde weekend van september op de kalender staat, lopen estafette teams een route van iets meer dan 100 kilometer door het hart van Brabant, met als doel het stokje zo snel mogelijk door te geven. De universiteit van Tilburg stond altijd centraal bij start en finish, maar dit jaar wordt er voor het eerst elders gestart. Dit keer wordt er gelopen van de universiteit van Eindhoven naar die van Tilburg.

‘Het samenstellen van het team was altijd wel passen en meten,’ blikt Van Doormaal terug. ‘Ik volgde de hele zomer de lokale atleten en wist altijd precies wie er in vorm was. Als er nog twijfel was over iemand dan was de vakantieloop in de Biest vaak het laatste test moment. Het kwam wel eens voor dat er atleten in de wacht stonden om deel te nemen. Ik stimuleerde ze dan om extra te trainen, om zo via een snellere tijd de kans te vergroten om in het team te komen.’

In de meer dan dertig jaar dat hij het Beekse team samenstelde, was zijn blik altijd op de top-tien gefocust en als het even kan ook op het podium. Dat podium werd ook enkele keren gehaald maar als het eens een jaartje minder ging, ging dat nooit ten koste van de sfeer. De snelste dat team tijd is gelopen, de in 2002 een tijd van 6.21.13. De beste klassering  van al die jaren was de derde plaats  en de laagste de negende.
Van Doormaal wist in de loop der jaren ook de nodige toppers te strikken in zijn team. Mannen als de sportarts Bernhard ten Boekhorst en Tilburger Greg van Hest. Ook Ad de bruin junior kwam jarenlang voor het team uit.

Sponsor

Terwijl de deelnemende atleten in zijn team per jaar konden wijzigen, bleef er de laatste twaalf jaar steeds één constante factor: de sponsor van de ploeg. Fré van Dal leende de naam van zijn onderneming aan de ploeg en steunde daarmee het team. De barbecue na afloop van de wedstrijd die hij aanbood, was daardoor altijd een gezellig samenzijn, waar het team-gevoel stevig naar voren kwam.

Voor het stoppen met zijn betrokkenheid kan Peter niet echt één ding noemen, het blijkt een mix van factoren te zijn. Zoals het stoppen van de sponsor, maar ook het schuiven met het klassement twee jaar terug, toen vrijwel alle ploegen verkeerd liepen. Het liet een vervelend gevoel achter. Ook de diskwalificatie van een van de snelste lopers in zijn team vorig jaar, doordat de begeleidende fietser een poortje verkeerd gepasseerd zou zijn, zette kwaad bloed. ‘Niemand had het gezien of er iets van gemerkt. Als het al gebeurd is, was het maar de vraag of het een van onze fietsers was. Maar goed, dat soort akkefietjes kun je ook hebben. Het is wel zuur als je alles op alles zet om een goede klassering te bereiken en dat op die manier mis loopt.’

Dit jaar heeft Claus van Teeffelen - zijn, en geen team dat voor een hoge klassering gaat. ‘Ze zullen me daar zeker nog wel zien,’ verwacht Peter. ‘Maar dan wel met een stapje terug en meer vanuit de Olympische gedachte. (Deelnemen is belangrijker dan winnen)