eigen wedstrijd ervaring 2007
In 2007 nam ik deel aan de Dolomiti superbike, een ATB marathon in de Dolomieten.
Van hoge hoogtepunten tot diepe dalen
Vóór het vertrek naar de Italiaanse Dolomieten was de voorbereiding super. Ik had voldoende kilometers gefietst en omdat het al mijn derde ‘Dolomitie’ had ik tot doel een goede prestatie neer te zetten.
Het zou anders lopen.
Kort na aankomst in Italie, 3 dagen voor de start, kreeg ik te maken met een flinke bronchitis. Ik kocht daar nog een halve apotheek leeg maar veel mocht dat niet baten.
Tijdens de wedstrijd dacht ik in het begin nog dat het mee zou vallen maar boven de 1800 m kreeg ik totaal geen lucht. Ik voelde de kaars al snel uitgaan en zag mijn ploeggenoten een voor een voorbij komen. Het was een klotegevoel van jewelse.
Na de derde klim heb ik een lange rust genomen, tot ik daar Frans Heuvelmans, Wim v Doormaal en Ton Kluitmans langs zag komen. Ik ben weer voorzichtig verder gegan, kon bij de voorlaatste klim weer aansluiten bij Cornee v Wijk. Ik moest erg diep gaan om te finishen die dag, misschien wel te diep. Uiteindelijk bereikte ik na iets meer dan 8 uur de finish: toch gehaald.
Hieronder het verslag zoals gepubliceerd in hilverbode juli 2007:
Gebroeders van Gils sterk op dreef.
De 24 mountainbikers uit de fietsgroep van Henk Baars die in 2007 deelnamen aan de Dolomiti Superbike bereikte op één na allen de finish. Op de flanken en de toppen van de Dolomieten werd er strijd geleverd om zes bergen te bedwingen en om heelhuids de finish te halen. Ook tussen de renners was er enige strijd voor de onderlinge posities. Voor Hilvarenbekenaar Aldwin van Gils (38) was het zijn eerste grote marathonwedstrijd in het hooggebergte. Met extra trainingen had hij in zijn achterhoofd de hoop om zijn broer Roel (35, Haghorst) voor te blijven.
Roel kon echter vanaf het begin gebruik maken van zijn ervaring in dit soort wedstrijden en hij wist het pleit ruim in zijn voordeel te beslechten. Tot aan het begin van de laatste col, de Platzwiese , was het verschil nog te overbruggen. Maar toen ging het licht uit bij Aldwin en liep het verschil op tot boven een uur.
In de vakantietijd heeft iedereen wel ergens zijn favoriete stekje. Of het ergens mooier en lieflijker is dan in de Dolomieten valt te betwijfelen. De boeren zetten s morgens hun melkbussen nog aan de straat en de 75-jarige hotelhoudster staat smorgens al om vier uur op voor een extra stevig ontbijt voor <I>haar<I> jongens. Gemoedelijkheid ten top in dit stukje Italië waar Duits de voertaal is.
De Dolomiti Superbike is een marathon wedstrijd voor mountainbikers. De afstand is 119 km en het spoorboekje geeft 3800 meter te klimmen aan. En dat alles over ruig terrein. Aan de start zo’n 3500 deelnemers waaronder de wereldtop in deze discipline want het is tevens een UCI wereldbeker wedstrijd. De entourage krijgt een rapportcijfer in de buurt van een 10 en de organisatie van de wedstrijd zeker ook. Bij de Superbike is een hele regio betrokken en de Italianen zijn maar wat graag trots op hetgeen daar gepresteerd wordt.
Strijd
De 42 deelnemende Nederlanders snoven niet alleen de berglucht op, ze leverden er ook de nodige strijd. Strijd tegen de elementen om de finish te halen, maar ook strijd om als eerste Nederlander te finishen. In de Baarsgroep was vooral de strijd tussen Bekenaar Emiel Hendrikx (29) en Diessenaar Rob van Gestel (33) interessant. In de voorbereidingswedstrijden was het stuivertje wisselen geweest en Rob had eerder de wegeditie van de Dolomiti gereden en daar laten zien goed in vorm te zijn.
Maar wat heet. Een ontketende Emiel Hendrikx geselde vanaf de start de pedalen en Rob zag hem pas terug na de finish. Emiel had nog wel de pech tot drie maal toe lek te rijden waardoor het uiteindelijke verschil na ruim zes uur precies één minuut was. Door zijn lekke banden zag Emiel op het laatste moment nog één Nederlander passeren, ploeggenoot Marco Hurkmans, waardoor hij tweede was.
Een andere strijd, vooral tegen zichzelf, leverde Diessenaar Jack Harbers (31) die er tijdens de wedstrijd achter kwam dat het frame van zijn fiets gescheurd was. Met de ijzeren wil om toch de finish te halen trachtte hij de risico’s te doseren maar wat is doseren als je weet dat elke meter die geklommen is ook weer afgedaald wordt. Met grote snelheden over geitenpaadjes de berg af, rivierbeddingen overstekend en de loslopende koeien ontwijken. Het lukte Jack heelhuids de finish van zijn tweede marathonwedstrijd te bereiken, al ging ook bij hm tijdens de laatste klim enkele keren het licht uit.
Een opvallend debuut was er voor de 33-jarige boer uit Baarschot Rik Lagendijk. Startend op zijn eerste grote wedstrijd had hij de race goed opgebouwd waardoor hij nog binnen de zeven uur kon finishen.
Hardest
De Italianen noemen de Dolomiti Superbike <I>The hardest race of the Dolomites<I>. De Baars bikers weten weer wat dit betekent. Er worden op de hellingen geen cadeautjes uitgedeeld en toen Patrick van den Biggelaar anderhalve minuut voor het sluiten van de tijdcontrole binnen kwam was het duidelijk: deze paden zijn niet te vergelijken met het Jan Wolfspad.
Uitslagen:
Heren 40-
5 Marco Hurkmans 6.05
8 Emiel Hendrikx (6.12)
9 Rob van Gestel 6.13
34 Jan Smolders 6.53
35 Roel van Gils 6.52
36 Rik Lagendijk 6.56
48 Stephan Carlier 7.09
65 Jack Harbers 7.49
126 Patrick van den Biggelaar 9.35
Heren senioren 35+
44 Roy de Beijer 7.03
68 Jan Wllem Heidmeyer 7.42
107 Corné van Wijk 7.55
126 Harrie Wenting 8.03
139 Hans Jorissen 8.14
146 Ton Kluitmans 8.17
153 Aldwin van Gils 8.22
177 Wim van Doormaal 8.47
181 Jos Wenting 8.50
194 corné de Brouwer 9.03
199 Frans Heuvelmans 9.09
DNF Peter Timmermans
Dames 60 km
22 Mirjam Hertogh 3.40
Heren senioren 50+
9 Henk van Puijenbroek 8.03
foto:De Baarsgroep in de Dolomieten