De tocht der tochten wéér een dagje dichterbij
november 2018



Elk jaar als de winter op het punt staat zijn intrede te doen, beginnen vele harten weer sneller te kloppen. Nee, te groot voor de sinterklaas, maar nooit te groot voor het echte kado, waarvan je hoopt dat het ooit nog komt: een echte Elfstedentocht waar je aan deel kan nemen.
Dit jaar is het precies 23 jaar geleden dat ik lid werd van deze roemruchte vereniging, maar nog altijd is het uitkijken naar de eerste officiele deelname.
Natuurlijk proefde ik al eerder aan de route en de sfeer: van een illegale deelname op het ijs van 1997, tot drie maal toe een fietstocht langs de route kan ik toch zeggen: ik ben er klaar voor. Maar zijn de weersomstandigheden er ook klaar voor?
Tegelijk met het binnenvallen van weer een nieuw Elfstedenpasje, komen er ook weer de voorspellingen van geroutineerde weerkundigen. En net als veel eerdere jaren voorspellen ze weer een bijzonder strenge winter. Als het dan met de Kerst nog steeds aanvoelt als een gemiddeld voorjaar, weet je al genoeg, maar ja: het blijft hopen. Stel dat er deze winter eens zo'n zelfde hogedrukgebied komt als in de zomer van 2018? Dan zou het zo maar kunnen dat de tocht er wel komt.
Intussen blijven we maar stug doortrainen om er in ieder geval fysiek op voorbereid te zijn. Qua leeftijd geef ik mezelf nog zo 'n tien jaar om een 200 km tocht überhaupt te kunnen voltooien. Daarom: laten we maar vasthouden aan het feit dat de eerstvolgende tocht elke dag een dagje dichterbij komt.