Nieuw bloed bij de Peperbussen
ED nov 2011
Lage Mierde – De Peperbussen blijven op zoek naar nieuw lokaal talent, ook komend jaar komt er weer een cursus voor tonpraters. Anzelien van Gorp liet zien wat zo’n zoektocht op kan leveren. Als Brittnie Stilgelegen had ze als ‘hoog zwangere dame’ de ton geheel vol. ‘Het verschil tussen een batterij en mijn schoonmoeder? aan het eerste zit nog een positieve kant.’
Brittney kreeg de lachers feilloos op haar hand met grappen over haar aanstaande bevalling. Bij de verloskundige hoorde ze dat je op tal van manieren kan bevallen. ‘Kan dat ook op een barkruk want daar is 'hij' namelijk gemaakt.’ Met de grappen over haar man Bert wist ze veel los te maken: Bert zat met zijn twee vrienden in de kroeg. Zegt de een: ‘waar ik over droom gebeurd altijd. Ik droomde over een tweeling en even later bevalt mijn vrouw van een tweeling.’ Zegt de andere maat, ‘bij mij evenzo alleen dan ging het om een drieling.’ Meteen vloog onzen Bert naar huis. Hij had gedroomd over Ali baba en de veertig rovers.
Visser Gerrit van Gummigalgen, ofwel Ralph de Kort kon op het podium niet ontbreken. De verwachtingen bij hem zijn steevast hooggespannen. ‘Bij het ijsvissen bleek hij op de ijsbaan te zitten en voor de beste vangplekjes gaat hij altijd te rade bij zijn vrouw. Ligt zij op haar linker zij in bed dan gaat hij links van de boom bij het kanaal zitten en rechts is rechts. En als ze op haar rug ligt? Dan ga ik niet vissen.’
Gasten
Ook de gastoptredens waren bij de Peperbussen van hoog nivo. Kees Coolen vertelde als <I>Kiske de pastoor<I> over zijn kijk op het kerkelijke leven. 'God ziet alles maar hij lult nergens over'
Arie Schoofs was het 'ongeluk bij eerste hulp', hij wist allerlei verbanden te leggen. Sem van de Borne blijft een rasartiest, ditmaal wist hij als dompteur het publiek te boeien. Ik heb een poes en die heeft het syndroom van schoonmoeder: ze mauwt de hele dag.
Tilburgse Christel van den Dungen heeft als <I>Sien van Boast<I> ook veel in haar mars. Ze vertelde over haar ervaringen in het ziekenhuis. <I>Daar hebben ze alles bij me weggehaald maar één geluk: van het ziekenfonds krijg ik alles terug<I>.
Presentator Davey Gijsen stal de show met een diversiteit aan typetjes tussen de optredens door. Hij kroop moeiteloos in de huid van Toon Hermans, Youp van het Hek of de plaatselijk krantenbezorger. Het solodebuut van deze presentator was daardoor een aaneenschakeling van grappen en grollen, een buut waardig. Hoezo nieuw bloed?
