Anneke van Bert Buut maakt eeuw vol
 
Februari 2019
 
 
De afgelopen weken zijn we voorbereid op een nieuwe Beekse eeuweling (Jan Naaykens) maar ook buiten de gemeente Hilvarenbeek zijn er de nodige krasse knarren. In Reusel-De Mierden lijkt de tijd soms geen vat te hebben op de mensen en meerdere keren kwam het al voor dat er meer eeuwelingen in één familie waren. In Hooge Mierde zelfs al drie in één gezin. Binnenkort viert Anneke Lavrijsen haar honderdste verjaardag en zij zag eerder ook al haar schoonvader de 100 aantikken, dat was niemand minder dan D’n Ouwe Taaie uit Reusel, die uiteindelijk 102 jaar werd.
Anneke Lavrijsen-Van de Sande, die geboren werd op 26 februari 1919, heeft als eerste herinnering dat ze veel op het boerenbedrijf van haar ouders Thijs van de Sande en Sjaan Larmit mee mocht helpen. Maar nog in haar jonge jaren bleef het noodlot het gezin van haar ouders niet bespaard. Zij was de achtste in een rij van 11 kinderen, maar al op jonge leeftijd verloor ze haar moeder, waarna vader opnieuw trouwde. Nog voor hun tiende verjaardag stierven er twee van haar drie zusjes. Het is het verdriet dat ze haar verdere leven bij zich droeg, maar toch kijkt ze terug op een mooi leven.
Anneke heeft enkele levenswijsheden die ze nog graag met anderen deelt. Zaken als “Je kunt beter zelf helpen dan geholpen worden,” is zo’n dapper devies van haar.
“Ik weet nog dat ik als kind thuis op de boerderij mee mocht helpen,” zegt ze. “Maar vanaf mijn veertiende ging ik naar de sigarenfabriek in Reusel,” zegt ze met een terugblik op haar leven.
“Daar werkte in die tijd ook Bert Lavrijsen, hij was de zoon van Reusels ouwe Taaie Jan Lavrijsen, in Reusel Buut genoemd. In het begin viel Bert mij nauwelijks op, maar gaandeweg kwam er de klik. Op mijn 29-ste bloeide de liefde echt op en een jaar later zijn we getrouwd. Zo kreeg ik, maar ook mijn kinderen de bijnaam Buut mee.”
Helaas voor Anneke duurde dat geluk maar 26 jaar, want Bert overleed en nu is ze al 44 jaar weduwe.
“Ik heb er altijd het beste van proberen te maken,” zegt ze. Maar diep in haar stem klinkt nog altijd een stukje droefheid door. “Ik sloeg me er altijd doorheen dankzij de steun van mijn drie kinderen, de vier klein- en de vier achterkleinkinderen. Zij brachten mij het geluk en het leven in mijn huisje. De laatste jaren woonde ik in een mantelzorgwoning bij een van mijn zoons.”
Anneke woonde daar tot haar 97ste, nu woont ze in een zorgcentrum waar ze dagelijks haar liedjes met de verzorgsters zingt. Dan gaat de plaat van Rockin Billy op en schalt haar stem over de gang.  Ze eet er ook elke dag tussen de mannen in de eetzaal en er gaat geen dag voorbij waarbij ze kijkt of er nog geschikte mannen voor haar bij zijn. Tot nu toe was dat niet het geval, ze doet het af met een lach. Maar het geeft wel aan dat ze haar ogen niet in haar broekzak heeft.
Op 26 februari viert ze haar verjaardag eerst met de medebewoners en verzorgsters van Mariahof, daarna met haar familie in zaal De Valk in Reusel.
“Het zal er wel rustiger aan toe gaan dan in 1982 toen schoonvader honderd werd,” zegt ze. “Hij werd honderd door het eten van veel vet spek en op zijn honderdste verjaardag liep heel Reusel uit en was er nog een filmploeg van de NCRV bij (voor het programma Showroom). Ik doe het liever op mijn eigen manier. Rustig en eenvoudig, maar wel met veel gezelligheid.”